dotoczyć

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish[edit]

Etymology[edit]

From do- +‎ toczyć.

Pronunciation[edit]

Verb[edit]

dotoczyć pf (imperfective dotaczać)

  1. (transitive) to roll to, to roll towards
  2. (reflexive with się) to roll (oneself) to, to be rolled towards
  3. (reflexive with się, colloquial) to trundle in, to lumber in (arrive slowly and/or with difficulty)

Conjugation[edit]

Conjugation of dotoczyć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive dotoczyć
future tense 1st dotoczę dotoczymy
2nd dotoczysz dotoczycie
3rd dotoczy dotoczą
impersonal dotoczy się
past tense 1st dotoczyłem,
-(e)m dotoczył
dotoczyłam,
-(e)m dotoczyła
dotoczyłom,
-(e)m dotoczyło
dotoczyliśmy,
-(e)śmy dotoczyli
dotoczyłyśmy,
-(e)śmy dotoczyły
2nd dotoczyłeś,
-(e)ś dotoczył
dotoczyłaś,
-(e)ś dotoczyła
dotoczyłoś,
-(e)ś dotoczyło
dotoczyliście,
-(e)ście dotoczyli
dotoczyłyście,
-(e)ście dotoczyły
3rd dotoczył dotoczyła dotoczyło dotoczyli dotoczyły
impersonal dotoczono
conditional 1st dotoczyłbym,
bym dotoczył
dotoczyłabym,
bym dotoczyła
dotoczyłobym,
bym dotoczyło
dotoczylibyśmy,
byśmy dotoczyli
dotoczyłybyśmy,
byśmy dotoczyły
2nd dotoczyłbyś,
byś dotoczył
dotoczyłabyś,
byś dotoczyła
dotoczyłobyś,
byś dotoczyło
dotoczylibyście,
byście dotoczyli
dotoczyłybyście,
byście dotoczyły
3rd dotoczyłby,
by dotoczył
dotoczyłaby,
by dotoczyła
dotoczyłoby,
by dotoczyło
dotoczyliby,
by dotoczyli
dotoczyłyby,
by dotoczyły
impersonal dotoczono by
imperative 1st niech dotoczę dotoczmy
2nd dotocz dotoczcie
3rd niech dotoczy niech dotoczą
passive adjectival participle dotoczony dotoczona dotoczone dotoczeni dotoczone
anterior adverbial participle dotoczywszy
verbal noun dotoczenie

Further reading[edit]

  • dotoczyć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • dotoczyć in Polish dictionaries at PWN