doznać

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From do- +‎ znać.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ˈdɔ.znat͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɔznat͡ɕ
  • Syllabification: do‧znać

Verb

[edit]

doznać pf (imperfective doznawać)

  1. (transitive) to experience, to feel [with genitive]

Conjugation

[edit]
Conjugation of doznać pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive doznać
future tense 1st doznam doznamy
2nd doznasz doznacie
3rd dozna doznają
impersonal dozna się
past tense 1st doznałem,
-(e)m doznał
doznałam,
-(e)m doznała
doznałom,
-(e)m doznało
doznaliśmy,
-(e)śmy doznali
doznałyśmy,
-(e)śmy doznały
2nd doznałeś,
-(e)ś doznał
doznałaś,
-(e)ś doznała
doznałoś,
-(e)ś doznało
doznaliście,
-(e)ście doznali
doznałyście,
-(e)ście doznały
3rd doznał doznała doznało doznali doznały
impersonal doznano
conditional 1st doznałbym,
bym doznał
doznałabym,
bym doznała
doznałobym,
bym doznało
doznalibyśmy,
byśmy doznali
doznałybyśmy,
byśmy doznały
2nd doznałbyś,
byś doznał
doznałabyś,
byś doznała
doznałobyś,
byś doznało
doznalibyście,
byście doznali
doznałybyście,
byście doznały
3rd doznałby,
by doznał
doznałaby,
by doznała
doznałoby,
by doznało
doznaliby,
by doznali
doznałyby,
by doznały
impersonal doznano by
imperative 1st niech doznam doznajmy
2nd doznaj doznajcie
3rd niech dozna niech doznają
passive adjectival participle doznany doznana doznane doznani doznane
anterior adverbial participle doznawszy
verbal noun doznanie

Further reading

[edit]
  • doznać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • doznać in Polish dictionaries at PWN