dynja

See also: Dynja

Albanian

Noun

dynja f (definite dynjaja)

1. (colloquial) world

---

Icelandic

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈtɪnja/

  Rhymes: -ɪnja

Verb

dynja (weak verb, third-person singular past indicative dundi, supine dunið)

1. (intransitive) to resound, to boom, to reverberate

   Synonyms: duna, drynja

2. (intransitive, of wind) to howl, to roar

Conjugation

dynja — active voice (germynd)

infinitive (nafnháttur)		að dynja
supine (sagnbót)		dunið
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		dynjandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég dyn	við dynjum	present (nútíð)	ég dynji	við dynjum
	þú dynur	þið dynjið		þú dynjir	þið dynjið
	hann, hún, það dynur	þeir, þær, þau dynja		hann, hún, það dynji	þeir, þær, þau dynji
past (þátíð)	ég dundi	við dundum	past (þátíð)	ég dyndi	við dyndum
	þú dundir	þið dunduð		þú dyndir	þið dynduð
	hann, hún, það dundi	þeir, þær, þau dundu		hann, hún, það dyndi	þeir, þær, þau dyndu
imperative (boðháttur)	dyn (þú)	dynjið (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	dyndu	dynjiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

Synonyms

• (to resound): ymja, glymja, bylja

---

Norwegian Nynorsk

Alternative forms

• dynje

Etymology

From Old Norse dynja.

Pronunciation

• IPA^(key): /²dʏnjɑ/

Verb

dynja (present tense dyn, past tense dunde, past participle dunt, present participle dynjande, imperative dyn)

1. to resound, to boom, to reverberate (make a loud, resonant sound, also figuratively)
   • 1894, Per Sivle, "Svolder":

     So bar det laust med det Svolder-Slag, som dyn i vor Soga den Dag idag.

     Then erupted the battle of Svolder, which resounds in our history to this very day.

References

• “dynja” in The Nynorsk Dictionary.