een belletje doen rinkelen

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Dutch[edit]

Alternative forms[edit]

Etymology[edit]

Literally, “to cause a little bell to ring”.

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /ən ˈbɛ.lə.tjə ˌdun ˈrɪŋ.kə.lə(n)/

Verb[edit]

een belletje doen rinkelen

  1. (intransitive) to ring a bell
    Die naam doet inderdaad wel een belletje rinkelen.
    That name indeed rings a bell.

Inflection[edit]

See also[edit]