elçi

See also: elci and Elçi

Azerbaijani

Other scripts
Cyrillic		ایلچی
Abjad

Etymology

Inherited from Old Anatolian Turkish ایلچی (ẹlçi). By surface analysis, el +‎ -çi.

Pronunciation

Audio: (file)

Noun

elçi (definite accusative elçini, plural elçilər)

a person sent to solicit an unmarried woman's hand in marriage in behalf of a close relative
envoy
(less common) ambassador
Synonym: səfir
representative, delegate
Synonym: nümayəndə
messenger, someone who brings good news
Synonym: müjdəçi

Declension

Declension of *elçi*
	singular	plural
nominative	elçi	elçilər
definite accusative	elçini	elçiləri
dative	elçiyə	elçilərə
locative	elçidə	elçilərdə
ablative	elçidən	elçilərdən
definite genitive	elçinin	elçilərin

Possessive forms of *elçi*
	nominative
	singular	plural
mənim (“my”)	elçim	elçilərim
sənin (“your”)	elçin	elçilərin
onun (“his/her/its”)	elçisi	elçiləri
bizim (“our”)	elçimiz	elçilərimiz
sizin (“your”)	elçiniz	elçiləriniz
onların (“their”)	elçisi or elçiləri	elçiləri

	accusative
	singular	plural
mənim (“my”)	elçimi	elçilərimi
sənin (“your”)	elçini	elçilərini
onun (“his/her/its”)	elçisini	elçilərini
bizim (“our”)	elçimizi	elçilərimizi
sizin (“your”)	elçinizi	elçilərinizi
onların (“their”)	elçisini or elçilərini	elçilərini

	dative
	singular	plural
mənim (“my”)	elçimə	elçilərimə
sənin (“your”)	elçinə	elçilərinə
onun (“his/her/its”)	elçisinə	elçilərinə
bizim (“our”)	elçimizə	elçilərimizə
sizin (“your”)	elçinizə	elçilərinizə
onların (“their”)	elçisinə or elçilərinə	elçilərinə

	locative
	singular	plural
mənim (“my”)	elçimdə	elçilərimdə
sənin (“your”)	elçində	elçilərində
onun (“his/her/its”)	elçisində	elçilərində
bizim (“our”)	elçimizdə	elçilərimizdə
sizin (“your”)	elçinizdə	elçilərinizdə
onların (“their”)	elçisində or elçilərində	elçilərində

	ablative
	singular	plural
mənim (“my”)	elçimdən	elçilərimdən
sənin (“your”)	elçindən	elçilərindən
onun (“his/her/its”)	elçisindən	elçilərindən
bizim (“our”)	elçimizdən	elçilərimizdən
sizin (“your”)	elçinizdən	elçilərinizdən
onların (“their”)	elçisindən or elçilərindən	elçilərindən

	genitive
	singular	plural
mənim (“my”)	elçimin	elçilərimin
sənin (“your”)	elçinin	elçilərinin
onun (“his/her/its”)	elçisinin	elçilərinin
bizim (“our”)	elçimizin	elçilərimizin
sizin (“your”)	elçinizin	elçilərinizin
onların (“their”)	elçisinin or elçilərinin	elçilərinin

Derived terms

elçilik

Turkish

Etymology

Inherited from Ottoman Turkish ایلچی (elçi, “delegate, envoy; ambassador”), from Old Anatolian Turkish ایلچی (ẹlçi), from Proto-Turkic *ēlči. Equivalent to el +‎ -çi. Cognate with Azerbaijani elçi, Kazakh елші (elşı), Kumyk элчи (elçi), Kyrgyz элчи (elci), Southern Altai элчи (elči), Turkmen ilçi, Uyghur ئەلچى (elchi) and Uzbek elchi.

Pronunciation

IPA^(key): [ɛlˈt͡ʃi], [ælˈt͡ʃi]
(chiefly East Anatolia) IPA^(key): [elˈt͡ʃi]
Hyphenation: el‧çi

Noun

elçi (definite accusative elçiyi, plural elçiler)

ambassador
delegate, envoy, legate
Synonym: delege
messenger
elçi göndermek ― to send a messenger
(law) minister
(religion) prophet
Synonyms: nebi, peygamber, yalvaç, resul
(İzmir, Artvin, Kars, Van) a person sent to solicit an unmarried woman's hand in marriage in behalf of a close relative
Synonym: görücü
(Isparta, Niğde) someone who delivers gossip between people

Declension

Declension of elçi

	singular	plural
nominative	elçi	elçiler
definite accusative	elçiyi	elçileri
dative	elçiye	elçilere
locative	elçide	elçilerde
ablative	elçiden	elçilerden
genitive	elçinin	elçilerin

Possessive forms
nominative
	singular	plural
1st singular	elçim	elçilerim
2nd singular	elçin	elçilerin
3rd singular	elçisi	elçileri
1st plural	elçimiz	elçilerimiz
2nd plural	elçiniz	elçileriniz
3rd plural	elçileri	elçileri
definite accusative
	singular	plural
1st singular	elçimi	elçilerimi
2nd singular	elçini	elçilerini
3rd singular	elçisini	elçilerini
1st plural	elçimizi	elçilerimizi
2nd plural	elçinizi	elçilerinizi
3rd plural	elçilerini	elçilerini
dative
	singular	plural
1st singular	elçime	elçilerime
2nd singular	elçine	elçilerine
3rd singular	elçisine	elçilerine
1st plural	elçimize	elçilerimize
2nd plural	elçinize	elçilerinize
3rd plural	elçilerine	elçilerine
locative
	singular	plural
1st singular	elçimde	elçilerimde
2nd singular	elçinde	elçilerinde
3rd singular	elçisinde	elçilerinde
1st plural	elçimizde	elçilerimizde
2nd plural	elçinizde	elçilerinizde
3rd plural	elçilerinde	elçilerinde
ablative
	singular	plural
1st singular	elçimden	elçilerimden
2nd singular	elçinden	elçilerinden
3rd singular	elçisinden	elçilerinden
1st plural	elçimizden	elçilerimizden
2nd plural	elçinizden	elçilerinizden
3rd plural	elçilerinden	elçilerinden
genitive
	singular	plural
1st singular	elçimin	elçilerimin
2nd singular	elçinin	elçilerinin
3rd singular	elçisinin	elçilerinin
1st plural	elçimizin	elçilerimizin
2nd plural	elçinizin	elçilerinizin
3rd plural	elçilerinin	elçilerinin

Derived terms

References

“elçi”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu
Ayverdi, İlhan (2010) “elçi”, in Misalli Büyük Türkçe Sözlük, a reviewed and expanded single-volume edition, Istanbul: Kubbealtı Neşriyatı
Nişanyan, Sevan (2002–) “elçi”, in Nişanyan Sözlük
Eren, Hasan (1999) “elçi”, in Türk Dilinin Etimolojik Sözlüğü [Etymological Dictionary of the Turkish Language]‎^[1] (in Turkish), Ankara: Bizim Büro Basım Evi
“elçi”, in Türkiye'de halk ağzından derleme sözlüğü [Compilation Dictionary of Popular Speech in Turkey] (in Turkish), Ankara: Türk Dil Kurumu, 1963–1982