elçi

See also: elci and Elçi

Azerbaijani

Etymology

From el +‎ -çi.

Noun

elçi (definite accusative elçini, plural elçilər)

1. one who goes to an unmarried woman's house in order to ask her parents for her hand on a close relative's behalf
2. envoy
3. (less common) ambassador

   Synonym: səfir

4. representative, delegate

   Synonym: nümayəndə

5. messenger, someone who brings good news

   Synonym: müjdəçi

Declension

Declension of elçi

	singular	plural
nominative	elçi	elçilər
definite accusative	elçini	elçiləri
dative	elçiyə	elçilərə
locative	elçidə	elçilərdə
ablative	elçidən	elçilərdən
definite genitive	elçinin	elçilərin

Possessive forms of elçi

	nominative
	singular	plural
mənim (“my”)	elçim	elçilərim
sənin (“your”)	elçin	elçilərin
onun (“his/her/its”)	elçisi	elçiləri
bizim (“our”)	elçimiz	elçilərimiz
sizin (“your”)	elçiniz	elçiləriniz
onların (“their”)	elçisi or elçiləri	elçiləri
	accusative
	singular	plural
mənim (“my”)	elçimi	elçilərimi
sənin (“your”)	elçini	elçilərini
onun (“his/her/its”)	elçisini	elçilərini
bizim (“our”)	elçimizi	elçilərimizi
sizin (“your”)	elçinizi	elçilərinizi
onların (“their”)	elçisini or elçilərini	elçilərini
	dative
	singular	plural
mənim (“my”)	elçimə	elçilərimə
sənin (“your”)	elçinə	elçilərinə
onun (“his/her/its”)	elçisinə	elçilərinə
bizim (“our”)	elçimizə	elçilərimizə
sizin (“your”)	elçinizə	elçilərinizə
onların (“their”)	elçisinə or elçilərinə	elçilərinə
	locative
	singular	plural
mənim (“my”)	elçimdə	elçilərimdə
sənin (“your”)	elçində	elçilərində
onun (“his/her/its”)	elçisində	elçilərində
bizim (“our”)	elçimizdə	elçilərimizdə
sizin (“your”)	elçinizdə	elçilərinizdə
onların (“their”)	elçisində or elçilərində	elçilərində
	ablative
	singular	plural
mənim (“my”)	elçimdən	elçilərimdən
sənin (“your”)	elçindən	elçilərindən
onun (“his/her/its”)	elçisindən	elçilərindən
bizim (“our”)	elçimizdən	elçilərimizdən
sizin (“your”)	elçinizdən	elçilərinizdən
onların (“their”)	elçisindən or elçilərindən	elçilərindən
	genitive
	singular	plural
mənim (“my”)	elçimin	elçilərimin
sənin (“your”)	elçinin	elçilərinin
onun (“his/her/its”)	elçisinin	elçilərinin
bizim (“our”)	elçimizin	elçilərimizin
sizin (“your”)	elçinizin	elçilərinizin
onların (“their”)	elçisinin or elçilərinin	elçilərinin

Derived terms

• elçilik

---

Turkish

Etymology

From el + -çi. Cognate with Kazakh елші (elşi).

Pronunciation

• IPA^(key): [elt͡ʃi]
• Hyphenation: el‧çi

Noun

elçi (definite accusative elçiyi, plural elçiler)

1. ambassador
2. delegate
3. envoy
4. legate
5. messenger
6. (law) minister

Declension

Inflection
Nominative	elçi
Definite accusative	elçiyi
	Singular	Plural
Nominative	elçi	elçiler
Definite accusative	elçiyi	elçileri
Dative	elçiye	elçilere
Locative	elçide	elçilerde
Ablative	elçiden	elçilerden
Genitive	elçinin	elçilerin
Possessive forms Singular Plural 1st singular elçim elçilerim 2nd singular elçin elçilerin 3rd singular elçisi elçileri 1st plural elçimiz elçilerimiz 2nd plural elçiniz elçileriniz 3rd plural elçileri elçileri

Related terms

• elçiye zeval olmaz