Jump to content

elçi

From Wiktionary, the free dictionary
See also: elci and Elçi

Azerbaijani

[edit]
Other scripts
Cyrillic ایلچی
Abjad

Etymology

[edit]

Inherited from Old Anatolian Turkish ایلچی (ẹlçi). By surface analysis, el +‎ -çi.

Pronunciation

[edit]
  • Audio:(file)

Noun

[edit]

elçi (definite accusative elçini, plural elçilər)

  1. a person sent to solicit an unmarried woman's hand in marriage in behalf of a close relative
  2. envoy
  3. (less common) ambassador
    Synonym: səfir
  4. representative, delegate
    Synonym: nümayəndə
  5. messenger, someone who brings good news
    Synonym: müjdəçi

Declension

[edit]
Declension of elçi
singular plural
nominative elçielçilər
definite accusative elçinielçiləri
dative elçiyəelçilərə
locative elçidəelçilərdə
ablative elçidənelçilərdən
definite genitive elçininelçilərin
Possessive forms of elçi
nominative
singular plural
mənim (my) elçim elçilərim
sənin (your) elçin elçilərin
onun (his/her/its) elçisi elçiləri
bizim (our) elçimiz elçilərimiz
sizin (your) elçiniz elçiləriniz
onların (their) elçisi or elçiləri elçiləri
accusative
singular plural
mənim (my) elçimi elçilərimi
sənin (your) elçini elçilərini
onun (his/her/its) elçisini elçilərini
bizim (our) elçimizi elçilərimizi
sizin (your) elçinizi elçilərinizi
onların (their) elçisini or elçilərini elçilərini
dative
singular plural
mənim (my) elçimə elçilərimə
sənin (your) elçinə elçilərinə
onun (his/her/its) elçisinə elçilərinə
bizim (our) elçimizə elçilərimizə
sizin (your) elçinizə elçilərinizə
onların (their) elçisinə or elçilərinə elçilərinə
locative
singular plural
mənim (my) elçimdə elçilərimdə
sənin (your) elçində elçilərində
onun (his/her/its) elçisində elçilərində
bizim (our) elçimizdə elçilərimizdə
sizin (your) elçinizdə elçilərinizdə
onların (their) elçisində or elçilərində elçilərində
ablative
singular plural
mənim (my) elçimdən elçilərimdən
sənin (your) elçindən elçilərindən
onun (his/her/its) elçisindən elçilərindən
bizim (our) elçimizdən elçilərimizdən
sizin (your) elçinizdən elçilərinizdən
onların (their) elçisindən or elçilərindən elçilərindən
genitive
singular plural
mənim (my) elçimin elçilərimin
sənin (your) elçinin elçilərinin
onun (his/her/its) elçisinin elçilərinin
bizim (our) elçimizin elçilərimizin
sizin (your) elçinizin elçilərinizin
onların (their) elçisinin or elçilərinin elçilərinin

Derived terms

[edit]

Turkish

[edit]

Etymology

[edit]

Inherited from Ottoman Turkish ایلچی (elçi, delegate, envoy; ambassador), from Old Anatolian Turkish ایلچی (ẹlçi), from Proto-Turkic *ēlči. Equivalent to el +‎ -çi. Cognate with Azerbaijani elçi, Kazakh елші (elşı), Kumyk элчи (elçi), Kyrgyz элчи (elci), Southern Altai элчи (elči), Turkmen ilçi, Uyghur ئەلچى (elchi) and Uzbek elchi.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): [ɛlˈt͡ʃi], [ælˈt͡ʃi]
  • (chiefly East Anatolia) IPA(key): [elˈt͡ʃi]
  • Hyphenation: el‧çi

Noun

[edit]

elçi (definite accusative elçiyi, plural elçiler)

  1. ambassador
  2. delegate, envoy, legate
    Synonym: delege
  3. messenger
    elçi göndermekto send a messenger
  4. (law) minister
  5. (religion) prophet
    Synonyms: nebi, peygamber, yalvaç, resul
  6. (İzmir, Artvin, Kars, Van) a person sent to solicit an unmarried woman's hand in marriage in behalf of a close relative
    Synonym: görücü
  7. (Isparta, Niğde) someone who delivers gossip between people

Declension

[edit]
Declension of elçi
singular plural
nominative elçi elçiler
definite accusative elçiyi elçileri
dative elçiye elçilere
locative elçide elçilerde
ablative elçiden elçilerden
genitive elçinin elçilerin
Possessive forms
nominative
singular plural
1st singular elçim elçilerim
2nd singular elçin elçilerin
3rd singular elçisi elçileri
1st plural elçimiz elçilerimiz
2nd plural elçiniz elçileriniz
3rd plural elçileri elçileri
definite accusative
singular plural
1st singular elçimi elçilerimi
2nd singular elçini elçilerini
3rd singular elçisini elçilerini
1st plural elçimizi elçilerimizi
2nd plural elçinizi elçilerinizi
3rd plural elçilerini elçilerini
dative
singular plural
1st singular elçime elçilerime
2nd singular elçine elçilerine
3rd singular elçisine elçilerine
1st plural elçimize elçilerimize
2nd plural elçinize elçilerinize
3rd plural elçilerine elçilerine
locative
singular plural
1st singular elçimde elçilerimde
2nd singular elçinde elçilerinde
3rd singular elçisinde elçilerinde
1st plural elçimizde elçilerimizde
2nd plural elçinizde elçilerinizde
3rd plural elçilerinde elçilerinde
ablative
singular plural
1st singular elçimden elçilerimden
2nd singular elçinden elçilerinden
3rd singular elçisinden elçilerinden
1st plural elçimizden elçilerimizden
2nd plural elçinizden elçilerinizden
3rd plural elçilerinden elçilerinden
genitive
singular plural
1st singular elçimin elçilerimin
2nd singular elçinin elçilerinin
3rd singular elçisinin elçilerinin
1st plural elçimizin elçilerimizin
2nd plural elçinizin elçilerinizin
3rd plural elçilerinin elçilerinin

Derived terms

[edit]

References

[edit]
  • elçi”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu
  • Ayverdi, İlhan (2010) “elçi”, in Misalli Büyük Türkçe Sözlük, a reviewed and expanded single-volume edition, Istanbul: Kubbealtı Neşriyatı
  • Nişanyan, Sevan (2002–) “elçi”, in Nişanyan Sözlük
  • Eren, Hasan (1999) “elçi”, in Türk Dilinin Etimolojik Sözlüğü [Etymological Dictionary of the Turkish Language]‎[1] (in Turkish), Ankara: Bizim Büro Basım Evi
  • elçi”, in Türkiye'de halk ağzından derleme sözlüğü [Compilation Dictionary of Popular Speech in Turkey] (in Turkish), Ankara: Türk Dil Kurumu, 1963–1982