elan

See also: ELAN, Elan, élan, elán, and elän

English

Noun

elan (countable and uncountable, plural elans)

1. Uncommon spelling of élan.

Anagrams

• Alne, Lane, Lean, Lena, Nale, Neal, enal, lane, lean, nale, neal

Azerbaijani

Alternative forms

• e'lan (superseded)

Etymology

Derived from Arabic إِعْلَان‎ (ʔiʕlān).

Pronunciation

• Audio

  (file)

Noun

elan (definite accusative elanı, plural elanlar)

1. announcement

Declension

Declension of elan
	singular	plural
nominative	elan	elanlar
definite accusative	elanı	elanları
dative	elana	elanlara
locative	elanda	elanlarda
ablative	elandan	elanlardan
definite genitive	elanın	elanların

Possessive forms of elan
	nominative
	singular	plural
mənim (“my”)	elanım	elanlarım
sənin (“your”)	elanın	elanların
onun (“his/her/its”)	elanı	elanları
bizim (“our”)	elanımız	elanlarımız
sizin (“your”)	elanınız	elanlarınız
onların (“their”)	elanı or elanları	elanları
	accusative
	singular	plural
mənim (“my”)	elanımı	elanlarımı
sənin (“your”)	elanını	elanlarını
onun (“his/her/its”)	elanını	elanlarını
bizim (“our”)	elanımızı	elanlarımızı
sizin (“your”)	elanınızı	elanlarınızı
onların (“their”)	elanını or elanlarını	elanlarını
	dative
	singular	plural
mənim (“my”)	elanıma	elanlarıma
sənin (“your”)	elanına	elanlarına
onun (“his/her/its”)	elanına	elanlarına
bizim (“our”)	elanımıza	elanlarımıza
sizin (“your”)	elanınıza	elanlarınıza
onların (“their”)	elanına or elanlarına	elanlarına
	locative
	singular	plural
mənim (“my”)	elanımda	elanlarımda
sənin (“your”)	elanında	elanlarında
onun (“his/her/its”)	elanında	elanlarında
bizim (“our”)	elanımızda	elanlarımızda
sizin (“your”)	elanınızda	elanlarınızda
onların (“their”)	elanında or elanlarında	elanlarında
	ablative
	singular	plural
mənim (“my”)	elanımdan	elanlarımdan
sənin (“your”)	elanından	elanlarından
onun (“his/her/its”)	elanından	elanlarından
bizim (“our”)	elanımızdan	elanlarımızdan
sizin (“your”)	elanınızdan	elanlarınızdan
onların (“their”)	elanından or elanlarından	elanlarından
	genitive
	singular	plural
mənim (“my”)	elanımın	elanlarımın
sənin (“your”)	elanının	elanlarının
onun (“his/her/its”)	elanının	elanlarının
bizim (“our”)	elanımızın	elanlarımızın
sizin (“your”)	elanınızın	elanlarınızın
onların (“their”)	elanının or elanlarının	elanlarının

Derived terms

• elan etmək (“to announce”)

Estonian

Verb

elan

1. First-person singular present form of elama.

Romanian

Elan

Etymology 1

Borrowed from French élan (“moose”).

Noun

elan m (plural elani)

1. elk, moose (Alces alces)

Declension

Declension of elan

	singular		plural
	indefinite articulation	definite articulation	indefinite articulation	definite articulation
nominative/accusative	(un) elan	elanul	(niște) elani	elanii
genitive/dative	(unui) elan	elanului	(unor) elani	elanilor
vocative	elanule		elanilor

Etymology 2

Borrowed from French élan, from élancer.

Noun

elan n (plural elanuri)

1. élan

Declension

Declension of elan

	singular		plural
	indefinite articulation	definite articulation	indefinite articulation	definite articulation
nominative/accusative	(un) elan	elanul	(niște) elanuri	elanurile
genitive/dative	(unui) elan	elanului	(unor) elanuri	elanurilor
vocative	elanule		elanurilor