eredeti
Hungarian
Etymology
eredet (“origin”) + -i (adjectivizing suffix)
Pronunciation
Adjective
eredeti (comparative eredetibb, superlative legeredetibb)
Declension
Inflection (stem in -e-, front unrounded harmony) | ||
---|---|---|
singular | plural | |
nominative | eredeti | eredetiek |
accusative | eredetit | eredetieket |
dative | eredetinek | eredetieknek |
instrumental | eredetivel | eredetiekkel |
causal-final | eredetiért | eredetiekért |
translative | eredetivé | eredetiekké |
terminative | eredetiig | eredetiekig |
essive-formal | eredetiként | eredetiekként |
essive-modal | — | — |
inessive | eredetiben | eredetiekben |
superessive | eredetin | eredetieken |
adessive | eredetinél | eredetieknél |
illative | eredetibe | eredetiekbe |
sublative | eredetire | eredetiekre |
allative | eredetihez | eredetiekhez |
elative | eredetiből | eredetiekből |
delative | eredetiről | eredetiekről |
ablative | eredetitől | eredetiektől |
non-attributive possessive - singular |
eredetié | eredetieké |
non-attributive possessive - plural |
eredetiéi | eredetiekéi |