estiregassar
Jump to navigation
Jump to search
Catalan[edit]
Etymology[edit]
From estirar.
Pronunciation[edit]
Verb[edit]
estiregassar (first-person singular present estiregasso, first-person singular preterite estiregassí, past participle estiregassat)
- (transitive) to pull at, to yank
- 1990, Miquel Àngel Riera, Illa Flaubert:
- Aquell núvol blanquíssim de plomissall xiulador anava i venia, s'estiregassava i es comprimia mentre de manera capriciosa es desplaçava en totes direccions.
- That extremely white cloud of whistling plume came and went, stretching itself out and compressing itself in a capricious manner, displacing itself in all directions.
Conjugation[edit]
Conjugation of estiregassar (first conjugation)
Derived terms[edit]
Further reading[edit]
- “estiregassar” in Diccionari de la llengua catalana, segona edició, Institut d’Estudis Catalans.