fájin

From Wiktionary, the free dictionary
Archived revision by Panda10 (talk | contribs) as of 21:18, 17 April 2019.
(diff) ← Older revision | Latest revision (diff) | Newer revision → (diff)
Jump to navigation Jump to search

Hungarian

Alternative forms

Etymology

Borrowed from German.[1]

Pronunciation

  • IPA(key): [ˈfaːjin]
  • Hyphenation: fá‧jin

Adjective

fájin (comparative fájinabb, superlative legfájinabb)

  1. (folksy, colloquial, slightly humorous) fine
    Synonyms: kiváló, finom, nagyszerű

Declension

Inflection (stem in -o-, back harmony)
singular plural
nominative fájin fájinok
accusative fájint fájinokat
dative fájinnak fájinoknak
instrumental fájinnal fájinokkal
causal-final fájinért fájinokért
translative fájinná fájinokká
terminative fájinig fájinokig
essive-formal fájinként fájinokként
essive-modal fájinul
inessive fájinban fájinokban
superessive fájinon fájinokon
adessive fájinnál fájinoknál
illative fájinba fájinokba
sublative fájinra fájinokra
allative fájinhoz fájinokhoz
elative fájinból fájinokból
delative fájinról fájinokról
ablative fájintól fájinoktól
non-attributive
possessive - singular
fájiné fájinoké
non-attributive
possessive - plural
fájinéi fájinokéi

Derived terms

References

  1. ^ fájin in Zaicz, Gábor (ed.). Etimológiai szótár: Magyar szavak és toldalékok eredete (‘Dictionary of Etymology: The origin of Hungarian words and affixes’). Budapest: Tinta Könyvkiadó, 2006, →ISBN.  (See also its 2nd edition.)

Further reading

  • fájin in Bárczi, Géza and László Országh: A magyar nyelv értelmező szótára (“An Explanatory Dictionary of the Hungarian Language”, abbr.: ÉrtSz.). Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN