falevele
Jump to navigation
Jump to search
Hungarian[edit]
Etymology[edit]
falevél + -e (possessive suffix)
Pronunciation[edit]
Noun[edit]
falevele
- third-person singular single-possession possessive of falevél
Declension[edit]
Inflection (stem in long/high vowel, front unrounded harmony) | ||
---|---|---|
singular | plural | |
nominative | falevele | — |
accusative | falevelét | — |
dative | falevelének | — |
instrumental | falevelével | — |
causal-final | faleveléért | — |
translative | falevelévé | — |
terminative | faleveléig | — |
essive-formal | faleveleként | — |
essive-modal | faleveléül | — |
inessive | falevelében | — |
superessive | falevelén | — |
adessive | falevelénél | — |
illative | falevelébe | — |
sublative | falevelére | — |
allative | faleveléhez | — |
elative | faleveléből | — |
delative | faleveléről | — |
ablative | falevelétől | — |
non-attributive possessive - singular |
faleveléé | — |
non-attributive possessive - plural |
falevelééi | — |