fouilleren
Jump to navigation
Jump to search
Dutch[edit]
Etymology[edit]
Borrowed from French fouiller.
Pronunciation[edit]
Verb[edit]
fouilleren
- (transitive) to search, to frisk
Inflection[edit]
Inflection of fouilleren (weak) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | fouilleren | |||
past singular | fouilleerde | |||
past participle | gefouilleerd | |||
infinitive | fouilleren | |||
gerund | fouilleren n | |||
present tense | past tense | |||
1st person singular | fouilleer | fouilleerde | ||
2nd person sing. (jij) | fouilleert | fouilleerde | ||
2nd person sing. (u) | fouilleert | fouilleerde | ||
2nd person sing. (gij) | fouilleert | fouilleerde | ||
3rd person singular | fouilleert | fouilleerde | ||
plural | fouilleren | fouilleerden | ||
subjunctive sing.1 | fouillere | fouilleerde | ||
subjunctive plur.1 | fouilleren | fouilleerden | ||
imperative sing. | fouilleer | |||
imperative plur.1 | fouilleert | |||
participles | fouillerend | gefouilleerd | ||
1) Archaic. |