gerlice
Hungarian
Etymology
Borrowed from a Slavic language. Compare with Slovene gŕlica, Serbo-Croatian gȑlica, from Proto-Slavic *gъrlica.
Pronunciation
Noun
gerlice (plural gerlicék)
Declension
Inflection (stem in long/high vowel, front unrounded harmony) | ||
---|---|---|
singular | plural | |
nominative | gerlice | gerlicék |
accusative | gerlicét | gerlicéket |
dative | gerlicének | gerlicéknek |
instrumental | gerlicével | gerlicékkel |
causal-final | gerlicéért | gerlicékért |
translative | gerlicévé | gerlicékké |
terminative | gerlicéig | gerlicékig |
essive-formal | gerliceként | gerlicékként |
essive-modal | — | — |
inessive | gerlicében | gerlicékben |
superessive | gerlicén | gerlicéken |
adessive | gerlicénél | gerlicéknél |
illative | gerlicébe | gerlicékbe |
sublative | gerlicére | gerlicékre |
allative | gerlicéhez | gerlicékhez |
elative | gerlicéből | gerlicékből |
delative | gerlicéről | gerlicékről |
ablative | gerlicétől | gerlicéktől |
non-attributive possessive - singular |
gerlicéé | gerlicéké |
non-attributive possessive - plural |
gerlicééi | gerlicékéi |
Possessive forms of gerlice | ||
---|---|---|
possessor | single possession | multiple possessions |
1st person sing. | gerlicém | gerlicéim |
2nd person sing. | gerlicéd | gerlicéid |
3rd person sing. | gerlicéje | gerlicéi |
1st person plural | gerlicénk | gerlicéink |
2nd person plural | gerlicétek | gerlicéitek |
3rd person plural | gerlicéjük | gerlicéik |