helyzet
Hungarian
Etymology
hely + -zet (noun-forming suffix)[1]
Pronunciation
Noun
helyzet (plural helyzetek)
- situation (one's status with regard to circumstances)
Declension
Inflection (stem in -e-, front unrounded harmony) | ||
---|---|---|
singular | plural | |
nominative | helyzet | helyzetek |
accusative | helyzetet | helyzeteket |
dative | helyzetnek | helyzeteknek |
instrumental | helyzettel | helyzetekkel |
causal-final | helyzetért | helyzetekért |
translative | helyzetté | helyzetekké |
terminative | helyzetig | helyzetekig |
essive-formal | helyzetként | helyzetekként |
essive-modal | — | — |
inessive | helyzetben | helyzetekben |
superessive | helyzeten | helyzeteken |
adessive | helyzetnél | helyzeteknél |
illative | helyzetbe | helyzetekbe |
sublative | helyzetre | helyzetekre |
allative | helyzethez | helyzetekhez |
elative | helyzetből | helyzetekből |
delative | helyzetről | helyzetekről |
ablative | helyzettől | helyzetektől |
non-attributive possessive - singular |
helyzeté | helyzeteké |
non-attributive possessive - plural |
helyzetéi | helyzetekéi |
Possessive forms of helyzet | ||
---|---|---|
possessor | single possession | multiple possessions |
1st person sing. | helyzetem | helyzeteim |
2nd person sing. | helyzeted | helyzeteid |
3rd person sing. | helyzete | helyzetei |
1st person plural | helyzetünk | helyzeteink |
2nd person plural | helyzetetek | helyzeteitek |
3rd person plural | helyzetük | helyzeteik |
Derived terms
See also
References
- ^ Eőry, Vilma. Értelmező szótár+ (“Explanatory Dictionary Plus”). Budapest: Tinta Könyvkiadó, 2007. →ISBN