hieno

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Esperanto[edit]

Pronunciation[edit]

  • (file)
  • IPA(key): [hiˈeno]
  • Rhymes: -eno
  • Hyphenation: hi‧e‧no

Noun[edit]

hieno (accusative singular hienon, plural hienoj, accusative plural hienojn)

  1. hyena

Finnish[edit]

Etymology[edit]

From Proto-Finnic *hëëno. Cognates include Karelian hieno and Veps hen. The semantic shift from "fine, slender, fine-grained" to "fine, refined, elegant" is common across European languages and probably represents foreign influence in Finnish.[1]

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /ˈhie̯no/, [ˈhie̞̯no̞]
  • Rhymes: -ieno
  • Syllabification(key): hie‧no

Adjective[edit]

hieno (comparative hienompi, superlative hienoin)

  1. fine (particularly slender; especially thin, narrow, or of small girth)
  2. fine (consisting of especially minute particulate; made up of particularly small pieces)
    Hienoa tomua nostaen ajoi henkilöauto hitaasti ohi ja Asta näki sisällä valkoisen pöyhkeän pilven.
    Raising a fine dust, the passage car drove slowly by and Asta saw inside a cocky yellow cloud.
  3. good-looking, fine
    Synonyms: see Thesaurus:hieno
  4. fine (of superior quality); select; elegant, fancy, posh
  5. great, wonderful
    hieno saavutusgreat achievement

Declension[edit]

Inflection of hieno (Kotus type 1/valo, no gradation)
nominative hieno hienot
genitive hienon hienojen
partitive hienoa hienoja
illative hienoon hienoihin
singular plural
nominative hieno hienot
accusative nom. hieno hienot
gen. hienon
genitive hienon hienojen
partitive hienoa hienoja
inessive hienossa hienoissa
elative hienosta hienoista
illative hienoon hienoihin
adessive hienolla hienoilla
ablative hienolta hienoilta
allative hienolle hienoille
essive hienona hienoina
translative hienoksi hienoiksi
abessive hienotta hienoitta
instructive hienoin
comitative hienoine
Possessive forms of hieno (Kotus type 1/valo, no gradation)
Rare. Only used with substantive adjectives.
first-person singular possessor
singular plural
nominative hienoni hienoni
accusative nom. hienoni hienoni
gen. hienoni
genitive hienoni hienojeni
partitive hienoani hienojani
inessive hienossani hienoissani
elative hienostani hienoistani
illative hienooni hienoihini
adessive hienollani hienoillani
ablative hienoltani hienoiltani
allative hienolleni hienoilleni
essive hienonani hienoinani
translative hienokseni hienoikseni
abessive hienottani hienoittani
instructive
comitative hienoineni
second-person singular possessor
singular plural
nominative hienosi hienosi
accusative nom. hienosi hienosi
gen. hienosi
genitive hienosi hienojesi
partitive hienoasi hienojasi
inessive hienossasi hienoissasi
elative hienostasi hienoistasi
illative hienoosi hienoihisi
adessive hienollasi hienoillasi
ablative hienoltasi hienoiltasi
allative hienollesi hienoillesi
essive hienonasi hienoinasi
translative hienoksesi hienoiksesi
abessive hienottasi hienoittasi
instructive
comitative hienoinesi
first-person plural possessor
singular plural
nominative hienomme hienomme
accusative nom. hienomme hienomme
gen. hienomme
genitive hienomme hienojemme
partitive hienoamme hienojamme
inessive hienossamme hienoissamme
elative hienostamme hienoistamme
illative hienoomme hienoihimme
adessive hienollamme hienoillamme
ablative hienoltamme hienoiltamme
allative hienollemme hienoillemme
essive hienonamme hienoinamme
translative hienoksemme hienoiksemme
abessive hienottamme hienoittamme
instructive
comitative hienoinemme
second-person plural possessor
singular plural
nominative hienonne hienonne
accusative nom. hienonne hienonne
gen. hienonne
genitive hienonne hienojenne
partitive hienoanne hienojanne
inessive hienossanne hienoissanne
elative hienostanne hienoistanne
illative hienoonne hienoihinne
adessive hienollanne hienoillanne
ablative hienoltanne hienoiltanne
allative hienollenne hienoillenne
essive hienonanne hienoinanne
translative hienoksenne hienoiksenne
abessive hienottanne hienoittanne
instructive
comitative hienoinenne
third-person possessor
singular plural
nominative hienonsa hienonsa
accusative nom. hienonsa hienonsa
gen. hienonsa
genitive hienonsa hienojensa
partitive hienoaan
hienoansa
hienojaan
hienojansa
inessive hienossaan
hienossansa
hienoissaan
hienoissansa
elative hienostaan
hienostansa
hienoistaan
hienoistansa
illative hienoonsa hienoihinsa
adessive hienollaan
hienollansa
hienoillaan
hienoillansa
ablative hienoltaan
hienoltansa
hienoiltaan
hienoiltansa
allative hienolleen
hienollensa
hienoilleen
hienoillensa
essive hienonaan
hienonansa
hienoinaan
hienoinansa
translative hienokseen
hienoksensa
hienoikseen
hienoiksensa
abessive hienottaan
hienottansa
hienoittaan
hienoittansa
instructive
comitative hienoineen
hienoinensa

Derived terms[edit]

compounds

References[edit]

  1. ^ Lauri Hakulinen (1965) “Muutamista sosiaalisen sanastomme käännöslainoista”, in Virittäjä[1] (in Finnish), volume 69, number 1, Kotikielen Seura, pages 18–29

Further reading[edit]

Anagrams[edit]

Polish[edit]

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /ˈxjɛ.nɔ/
  • Rhymes: -ɛnɔ
  • Syllabification: hie‧no

Noun[edit]

hieno f

  1. vocative singular of hiena

Romanian[edit]

Pronunciation[edit]

Noun[edit]

hieno f

  1. vocative singular of hienă