ibrikük

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Hungarian

[edit]

Etymology

[edit]

ibrik +‎ -ük (possessive suffix)

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): [ˈibrikyk]
  • Hyphenation: ib‧ri‧kük

Noun

[edit]

ibrikük

  1. third-person plural single-possession possessive of ibrik

Declension

[edit]
Inflection (stem in -e-, front rounded harmony)
singular plural
nominative ibrikük
accusative ibriküket
dative ibriküknek
instrumental ibrikükkel
causal-final ibrikükért
translative ibrikükké
terminative ibrikükig
essive-formal ibrikükként
essive-modal ibrikükül
inessive ibrikükben
superessive ibrikükön
adessive ibriküknél
illative ibrikükbe
sublative ibrikükre
allative ibrikükhöz
elative ibrikükből
delative ibrikükről
ablative ibriküktől
non-attributive
possessive - singular
ibriküké
non-attributive
possessive - plural
ibrikükéi