interficio

From Wiktionary, the free dictionary
Archived revision by WingerBot (talk | contribs) as of 05:50, 3 August 2019.
Jump to navigation Jump to search

Latin

Etymology

Lua error: Module:checkparams:215: The template Template:PIE root does not use the parameter(s):

2=dʰeh₁

Please see Module:checkparams for help with this warning.

(deprecated template usage) inter- +‎ faciō

Pronunciation

Verb

interficiō (present infinitive interficere, perfect active interfēcī, supine interfectum); third conjugation iō-variant

  1. I kill, destroy.

Conjugation

   Conjugation of interficiō (third conjugation -variant)
indicative singular plural
first second third first second third
active present interficiō interficis interficit interficimus interficitis interficiunt
imperfect interficiēbam interficiēbās interficiēbat interficiēbāmus interficiēbātis interficiēbant
future interficiam interficiēs interficiet interficiēmus interficiētis interficient
perfect interfēcī interfēcistī interfēcit interfēcimus interfēcistis interfēcērunt,
interfēcēre
pluperfect interfēceram interfēcerās interfēcerat interfēcerāmus interfēcerātis interfēcerant
future perfect interfēcerō interfēceris interfēcerit interfēcerimus interfēceritis interfēcerint
passive present interficior interficeris,
interficere
interficitur interficimur interficiminī interficiuntur
imperfect interficiēbar interficiēbāris,
interficiēbāre
interficiēbātur interficiēbāmur interficiēbāminī interficiēbantur
future interficiar interficiēris,
interficiēre
interficiētur interficiēmur interficiēminī interficientur
perfect interfectus + present active indicative of sum
pluperfect interfectus + imperfect active indicative of sum
future perfect interfectus + future active indicative of sum
subjunctive singular plural
first second third first second third
active present interficiam interficiās interficiat interficiāmus interficiātis interficiant
imperfect interficerem interficerēs interficeret interficerēmus interficerētis interficerent
perfect interfēcerim interfēcerīs interfēcerit interfēcerīmus interfēcerītis interfēcerint
pluperfect interfēcissem interfēcissēs interfēcisset interfēcissēmus interfēcissētis interfēcissent
passive present interficiar interficiāris,
interficiāre
interficiātur interficiāmur interficiāminī interficiantur
imperfect interficerer interficerēris,
interficerēre
interficerētur interficerēmur interficerēminī interficerentur
perfect interfectus + present active subjunctive of sum
pluperfect interfectus + imperfect active subjunctive of sum
imperative singular plural
first second third first second third
active present interfice interficite
future interficitō interficitō interficitōte interficiuntō
passive present interficere interficiminī
future interficitor interficitor interficiuntor
non-finite forms active passive
present perfect future present perfect future
infinitives interficere interfēcisse interfectūrum esse interficī interfectum esse interfectum īrī
participles interficiēns interfectūrus interfectus interficiendus,
interficiundus
verbal nouns gerund supine
genitive dative accusative ablative accusative ablative
interficiendī interficiendō interficiendum interficiendō interfectum interfectū

References

  • interficio”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • interficio”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers