ioco
Latin
Alternative forms
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): /ˈi̯o.koː/, [ˈi̯ɔkoː]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /ˈjo.ko/, [ˈjɔːko]
Verb
iocō (present infinitive iocāre, perfect active iocāvī, supine iocātum); first conjugation
- I joke or jest
- (Late Latin, Medieval Latin) I play
- 1678, du Cange, Glossarium mediæ et infimæ latinitatis, page 421b:
- JOCARE, Jocari, Ludere, lusitare, Gall. Jouer.
- (please add an English translation of this quotation)
- 1678, du Cange, Glossarium mediæ et infimæ latinitatis, page 421b:
- Infans autem jocabat, et currebat hac illacque.
- (please add an English translation of this quotation)
Conjugation
Related terms
Noun
(deprecated template usage) iocō
References
- ioco in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
- Carl Meißner, Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book[1], London: Macmillan and Co.
- to be now jesting, now in earnest: ioca et seria agere
- (ambiguous) to make a joke: ioco uti (Off. 1. 29. 103)
- (ambiguous) joking apart: extra iocum, remoto ioco (Fam. 7. 11. 3)
- to be now jesting, now in earnest: ioca et seria agere