irritante

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

French[edit]

Adjective[edit]

irritante

  1. feminine singular of irritant

Italian[edit]

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /ir.riˈtan.te/
  • Rhymes: -ante
  • Hyphenation: ir‧ri‧tàn‧te

Adjective[edit]

irritante (plural irritanti)

  1. irritating, annoying, vexatious, pesky, teasing
    Synonyms: fastidioso, spiacevole, sgradevole

Related terms[edit]

Participle[edit]

irritante (plural irritanti)

  1. present participle of irritare

Anagrams[edit]

Latin[edit]

Participle[edit]

irrītante

  1. ablative masculine/feminine/neuter singular of irrītāns

Portuguese[edit]

Etymology[edit]

Borrowed from Latin irrītantem.

Pronunciation[edit]

 
  • (Brazil) IPA(key): /i.ʁiˈtɐ̃.t͡ʃi/ [i.hiˈtɐ̃.t͡ʃi]
    • (Rio de Janeiro) IPA(key): /i.ʁiˈtɐ̃.t͡ʃi/ [i.χiˈtɐ̃.t͡ʃi]
    • (Southern Brazil) IPA(key): /i.ʁiˈtɐ̃.te/ [i.hiˈtɐ̃.te]

  • Hyphenation: ir‧ri‧tan‧te

Adjective[edit]

irritante m or f (plural irritantes)

  1. irritating, annoying
    Isto é irritante.
    This is annoying.

Related terms[edit]

Spanish[edit]

Etymology[edit]

From irritar (to annoy, to irritate, to bother) +‎ -ante.

Adjective[edit]

irritante m or f (masculine and feminine plural irritantes)

  1. abrasive, irritating

Derived terms[edit]

Noun[edit]

irritante m (plural irritantes)

  1. irritant

Further reading[edit]