kłamać
Definition from Wiktionary, the free dictionary
Polish[edit]
Pronunciation[edit]
-
audio (file)
Verb[edit]
kłamać impf (perfective skłamać)
- to lie (to tell an untruth)
Conjugation[edit]
Conjugation of kłamać impf
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| person | m | f | n | m pers | m anim, m inan, f, n | |
| infinitive | kłamać | |||||
| present tense | 1st | kłamię | kłamiemy | |||
| 2nd | kłamiesz | kłamiecie | ||||
| 3rd | kłamie | kłamią | ||||
| past tense | 1st | kłamałem | kłamałam | kłamaliśmy | kłamałyśmy | |
| 2nd | kłamałeś | kłamałaś | kłamaliście | kłamałyście | ||
| 3rd | kłamał | kłamała | kłamało | kłamali | kłamały | |
| future tense | 1st | będę kłamał1 | będę kłamała1 | będziemy kłamali1 | będziemy kłamały1 | |
| 2nd | będziesz kłamał1 | będziesz kłamała1 | będziecie kłamali1 | będziecie kłamały1 | ||
| 3rd | będzie kłamał1 | będzie kłamała1 | będzie kłamało1 | będą kłamali1 | będą kłamały1 | |
| conditional | 1st | kłamałbym | kłamałabym | kłamalibyśmy | kłamałybyśmy | |
| 2nd | kłamałbyś | kłamałabyś | kłamalibyście | kłamałybyście | ||
| 3rd | kłamałby | kłamałaby | kłamałoby | kłamaliby | kłamałyby | |
| imperative | 1st | — | kłammy | |||
| 2nd | kłam | kłamcie | ||||
| 3rd | niech kłamie | niech kłamią | ||||
| active adjectival participle | kłamiący | kłamiąca | kłamiące | kłamiący | kłamiące | |
| passive adjectival participle | kłamany | kłamana | kłamane | kłamani | kłamane | |
| contemporary adverbial participle | kłamiąc | |||||
| impersonal past | kłamano | |||||
| verbal noun | kłamanie | |||||
| 1 or: będę kłamać, będziesz kłamać etc. | ||||||
