kanti

See also: känti

Esperanto

Etymology

From Latin cantāre, present active infinitive of cantō.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈkanti/
• Hyphenation: kan‧ti
• Rhymes: -anti

• Audio:

  (file)

Verb

kanti (present kantas, past kantis, future kantos, conditional kantus, volitive kantu)

1. (intransitive) to sing

   Mi ne estas muzikema, sed mi ŝatas kanti en duŝo. ― I am not musical, but I like to sing in the shower.

Conjugation

Conjugation of kanti present past future singular plural singular plural singular plural tense kantas kantis kantos active participle kantanta kantantaj kantinta kantintaj kantonta kantontaj acc. kantantan kantantajn kantintan kantintajn kantontan kantontajn nominal active participle kantanto kantantoj kantinto kantintoj kantonto kantontoj acc. kantanton kantantojn kantinton kantintojn kantonton kantontojn adverbial active participle kantante kantinte kantonte infinitive kanti imperative kantu conditional kantus

Derived terms

• alkanti (“to sing along”)
• antaŭkanti (“to sing before an audience”)
• kantaĉi (“to sing badly”)
• kantanto (“one who is singing, singer”)
• kantisto (“professional singer”)

 

Related terms

• kanto

---

Hausa

Etymology

Borrowed from English canteen.

Noun

kàntī m (plural kantunā̀, possessed form kàntin)

1. shop, store

References

• Hausa vocabulary. In: Haspelmath, M. & Tadmor, U. (eds.) World Loanword Database. Leipzig: Max Planck Institute for Evolutionary Anthropology.

---

Ido

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈkanti/

Noun

kanti

1. plural of kanto

---

Sranan Tongo

Verb

kanti

1. to cast

---

Tagalog

Noun

kantî

1. light or gentle hit or tap

---

Tocharian B

Noun

kanti ?

1. bread

---

Zulu

Pronunciation

IPA^(key): /kantîː/

Adverb

kantî

1. after all, however, nevertheless, notwithstanding
2. in fact

Conjunction

kantî

1. whereas

Interjection

kanti

1. so what?, who cares?

References

• C. M. Doke, B. W. Vilakazi (1972) “kanti”, in Zulu-English Dictionary, →ISBN: “kanti (6.3-8)”