Jump to content

karar

From Wiktionary, the free dictionary
See also: kärar and kårar

Ladino

[edit]

Etymology

[edit]

From Ottoman Turkish قرار (karar), from Arabic قَرَار (qarār).

Noun

[edit]

karar m (Latin spelling)

  1. decision, quantity

Derived terms

[edit]

Norwegian Nynorsk

[edit]

Noun

[edit]

karar m

  1. indefinite plural of kar

Turkish

[edit]

Etymology 1

[edit]

From Ottoman Turkish قرار, from Arabic قَرَار (qarār), verbal noun of قَرَّ (qarra).

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ka.ɾaɾ/
  • Hyphenation: ka‧rar
  • Audio:(file)

Noun

[edit]

karar (definite accusative kararı, plural kararlar)

  1. decision
Declension
[edit]
Inflection
Nominative karar
Definite accusative kararı
Singular Plural
Nominative karar kararlar
Definite accusative kararı kararları
Dative karara kararlara
Locative kararda kararlarda
Ablative karardan kararlardan
Genitive kararın kararların
Possessive forms
Nominative
Singular Plural
1st singular kararım kararlarım
2nd singular kararın kararların
3rd singular kararı kararları
1st plural kararımız kararlarımız
2nd plural kararınız kararlarınız
3rd plural kararları kararları
Definite accusative
Singular Plural
1st singular kararımı kararlarımı
2nd singular kararını kararlarını
3rd singular kararını kararlarını
1st plural kararımızı kararlarımızı
2nd plural kararınızı kararlarınızı
3rd plural kararlarını kararlarını
Dative
Singular Plural
1st singular kararıma kararlarıma
2nd singular kararına kararlarına
3rd singular kararına kararlarına
1st plural kararımıza kararlarımıza
2nd plural kararınıza kararlarınıza
3rd plural kararlarına kararlarına
Locative
Singular Plural
1st singular kararımda kararlarımda
2nd singular kararında kararlarında
3rd singular kararında kararlarında
1st plural kararımızda kararlarımızda
2nd plural kararınızda kararlarınızda
3rd plural kararlarında kararlarında
Ablative
Singular Plural
1st singular kararımdan kararlarımdan
2nd singular kararından kararlarından
3rd singular kararından kararlarından
1st plural kararımızdan kararlarımızdan
2nd plural kararınızdan kararlarınızdan
3rd plural kararlarından kararlarından
Genitive
Singular Plural
1st singular kararımın kararlarımın
2nd singular kararının kararlarının
3rd singular kararının kararlarının
1st plural kararımızın kararlarımızın
2nd plural kararınızın kararlarınızın
3rd plural kararlarının kararlarının
Derived terms
[edit]

Etymology 2

[edit]

See the etymology of the corresponding lemma form.

Verb

[edit]

karar

  1. third-person singular indicative aorist of karmak

References

[edit]

Turkmen

[edit]

Etymology

[edit]

From Arabic قَرَار (qarār).

Noun

[edit]

karar (definite accusative karary, plural kararlar)

  1. decision, conclusion
  2. patience

Declension

[edit]