keer

Dutch

Pronunciation

• IPA^(key): /kɪəːr/

• Audio

  (file)

• Hyphenation: keer
• Rhymes: -eːr

Etymology 1

From Middle Dutch keer, kere, ultimately a derivative of Dutch keren (“to turn around, revolve”). Compare German Low German Kehr (“time, turn”), German Kehr (“turn, direction”), Old English ċierr ("turn, time, occasion"; > English chore).

Noun

keer m or n (plural keren, diminutive keertje n)

1. time (occasion, instance)

   Synonym: maal

   Dit is de eerste keer dat ik naar Parijs reis.

   This is the first time I am traveling to Paris.

   Ze heeft me al meerdere keren uitgenodigd voor haar verjaardagsfeest.

   She has invited me to her birthday party multiple times.

   Bij elke keer dat ik haar zie, is ze vriendelijker.

   She becomes friendlier each time I see her.

2. reversion, reversal, turn

   Na veel tegenslagen hoopten ze op een keer van geluk.

   After many setbacks, they hoped for a reversal of luck.

   Zijn optreden in de wedstrijd markeerde een belangrijke keer in zijn carrière.

   His performance in the match marked a significant turn in his career.

   Het bedrijf maakte een keer in strategie om de omzet te verhogen.

   The company made a reversal in strategy to increase revenue.

Usage notes

The singular form is normally used after numerals. Thus: vele keren – many times; but: drie keer – three times (lit. three-time).

Derived terms

• drie keer niks
• keer op keer

 

Descendants

• Jersey Dutch: kôr

Etymology 2

See the etymology of the corresponding lemma form.

Verb

keer

1. inflection of keren:
   1. first-person singular present indicative
   2. imperative

Anagrams

• kere