kiskutya

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Hungarian[edit]

Etymology[edit]

kis (small, little) +‎ kutya (dog)

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): [ˈkiʃkucɒ]
  • Hyphenation: kis‧ku‧tya
  • Rhymes: -cɒ

Noun[edit]

kiskutya (plural kiskutyák)

  1. puppy (a young dog)

Declension[edit]

Inflection (stem in long/high vowel, back harmony)
singular plural
nominative kiskutya kiskutyák
accusative kiskutyát kiskutyákat
dative kiskutyának kiskutyáknak
instrumental kiskutyával kiskutyákkal
causal-final kiskutyáért kiskutyákért
translative kiskutyává kiskutyákká
terminative kiskutyáig kiskutyákig
essive-formal kiskutyaként kiskutyákként
essive-modal
inessive kiskutyában kiskutyákban
superessive kiskutyán kiskutyákon
adessive kiskutyánál kiskutyáknál
illative kiskutyába kiskutyákba
sublative kiskutyára kiskutyákra
allative kiskutyához kiskutyákhoz
elative kiskutyából kiskutyákból
delative kiskutyáról kiskutyákról
ablative kiskutyától kiskutyáktól
non-attributive
possessive - singular
kiskutyáé kiskutyáké
non-attributive
possessive - plural
kiskutyáéi kiskutyákéi
Possessive forms of kiskutya
possessor single possession multiple possessions
1st person sing. kiskutyám kiskutyáim
2nd person sing. kiskutyád kiskutyáid
3rd person sing. kiskutyája kiskutyái
1st person plural kiskutyánk kiskutyáink
2nd person plural kiskutyátok kiskutyáitok
3rd person plural kiskutyájuk kiskutyáik

Further reading[edit]

  • kiskutya in Bárczi, Géza and László Országh. A magyar nyelv értelmező szótára (‘The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language’, abbr.: ÉrtSz.). Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN