konfliktus
Esperanto
Verb
konfliktus
- conditional of konflikti
Hungarian
Etymology
Borrowed from Latin conflictus.[1]
Pronunciation
Noun
konfliktus (plural konfliktusok)
Declension
Inflection (stem in -o-, back harmony) | ||
---|---|---|
singular | plural | |
nominative | konfliktus | konfliktusok |
accusative | konfliktust | konfliktusokat |
dative | konfliktusnak | konfliktusoknak |
instrumental | konfliktussal | konfliktusokkal |
causal-final | konfliktusért | konfliktusokért |
translative | konfliktussá | konfliktusokká |
terminative | konfliktusig | konfliktusokig |
essive-formal | konfliktusként | konfliktusokként |
essive-modal | — | — |
inessive | konfliktusban | konfliktusokban |
superessive | konfliktuson | konfliktusokon |
adessive | konfliktusnál | konfliktusoknál |
illative | konfliktusba | konfliktusokba |
sublative | konfliktusra | konfliktusokra |
allative | konfliktushoz | konfliktusokhoz |
elative | konfliktusból | konfliktusokból |
delative | konfliktusról | konfliktusokról |
ablative | konfliktustól | konfliktusoktól |
non-attributive possessive - singular |
konfliktusé | konfliktusoké |
non-attributive possessive - plural |
konfliktuséi | konfliktusokéi |
Possessive forms of konfliktus | ||
---|---|---|
possessor | single possession | multiple possessions |
1st person sing. | konfliktusom | konfliktusaim |
2nd person sing. | konfliktusod | konfliktusaid |
3rd person sing. | konfliktusa | konfliktusai |
1st person plural | konfliktusunk | konfliktusaink |
2nd person plural | konfliktusotok | konfliktusaitok |
3rd person plural | konfliktusuk | konfliktusaik |
References
- ^ Tótfalusi, István. Idegenszó-tár: Idegen szavak értelmező és etimológiai szótára (’A Storehouse of Foreign Words: an explanatory and etymological dictionary of foreign words’). Budapest: Tinta Könyvkiadó, 2005. →ISBN