konfrontować

Polish

Etymology

Borrowed from French confronter, German konfrontieren + -ować, from Medieval Latin confrontare.

Pronunciation

• IPA^(key): /kɔn.frɔnˈtɔ.vat͡ɕ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɔvat͡ɕ
• Syllabification: kon‧fron‧to‧wać

Verb

konfrontować impf (perfective skonfrontować)

1. (transitive, literary) to confront (to set a thing side by side with; to compare)

   Synonym: zestawiać

2. (transitive, law) to bring face-to-face, to confront the defendant with the witnesses

Conjugation

Conjugation of konfrontować impf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		konfrontować
present tense	1st	konfrontuję			konfrontujemy
	2nd	konfrontujesz			konfrontujecie
	3rd	konfrontuje			konfrontują
	impersonal	konfrontuje się
past tense	1st	konfrontowałem, -(e)m konfrontował	konfrontowałam, -(e)m konfrontowała	konfrontowałom, -(e)m konfrontowało	konfrontowaliśmy, -(e)śmy konfrontowali	konfrontowałyśmy, -(e)śmy konfrontowały
	2nd	konfrontowałeś, -(e)ś konfrontował	konfrontowałaś, -(e)ś konfrontowała	konfrontowałoś, -(e)ś konfrontowało	konfrontowaliście, -(e)ście konfrontowali	konfrontowałyście, -(e)ście konfrontowały
	3rd	konfrontował	konfrontowała	konfrontowało	konfrontowali	konfrontowały
	impersonal	konfrontowano
future tense	1st	będę konfrontował, będę konfrontować	będę konfrontowała, będę konfrontować	będę konfrontowało, będę konfrontować	będziemy konfrontowali, będziemy konfrontować	będziemy konfrontowały, będziemy konfrontować
	2nd	będziesz konfrontował, będziesz konfrontować	będziesz konfrontowała, będziesz konfrontować	będziesz konfrontowało, będziesz konfrontować	będziecie konfrontowali, będziecie konfrontować	będziecie konfrontowały, będziecie konfrontować
	3rd	będzie konfrontował, będzie konfrontować	będzie konfrontowała, będzie konfrontować	będzie konfrontowało, będzie konfrontować	będą konfrontowali, będą konfrontować	będą konfrontowały, będą konfrontować
	impersonal	będzie konfrontować się
conditional	1st	konfrontowałbym, bym konfrontował	konfrontowałabym, bym konfrontowała	konfrontowałobym, bym konfrontowało	konfrontowalibyśmy, byśmy konfrontowali	konfrontowałybyśmy, byśmy konfrontowały
	2nd	konfrontowałbyś, byś konfrontował	konfrontowałabyś, byś konfrontowała	konfrontowałobyś, byś konfrontowało	konfrontowalibyście, byście konfrontowali	konfrontowałybyście, byście konfrontowały
	3rd	konfrontowałby, by konfrontował	konfrontowałaby, by konfrontowała	konfrontowałoby, by konfrontowało	konfrontowaliby, by konfrontowali	konfrontowałyby, by konfrontowały
	impersonal	konfrontowano by
imperative	1st	niech konfrontuję			konfrontujmy
	2nd	konfrontuj			konfrontujcie
	3rd	niech konfrontuje			niech konfrontują
active adjectival participle		konfrontujący	konfrontująca	konfrontujące	konfrontujący	konfrontujące
passive adjectival participle		konfrontowany	konfrontowana	konfrontowane	konfrontowani	konfrontowane
contemporary adverbial participle		konfrontując
verbal noun		konfrontowanie

Related terms

adjective

• konfrontacyjny

 

noun

• konfrontacja

 

Further reading

• konfrontować in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• konfrontować in Polish dictionaries at PWN