konkrétum

From Wiktionary, the free dictionary
Archived revision by WingerBot (talk | contribs) as of 20:51, 6 October 2019.
Jump to navigation Jump to search

Czech

Pronunciation

Noun

konkrétum n

  1. concrete term (term that refers to concrete objects)

Antonyms


Hungarian

Etymology

From (deprecated template usage) [etyl] German Konkretum (concrete thing), from (deprecated template usage) [etyl] Latin concretum (condensed), neuter past participle of concrescere (to grow together), from con- (together) + crescere (to grow).

Pronunciation

  • IPA(key): [ˈkoŋkreːtum]
  • Hyphenation: konk‧ré‧tum

Noun

konkrétum (plural konkrétumok)

  1. fact, reality, concrete thing

Declension

Inflection (stem in -o-, back harmony)
singular plural
nominative konkrétum konkrétumok
accusative konkrétumot konkrétumokat
dative konkrétumnak konkrétumoknak
instrumental konkrétummal konkrétumokkal
causal-final konkrétumért konkrétumokért
translative konkrétummá konkrétumokká
terminative konkrétumig konkrétumokig
essive-formal konkrétumként konkrétumokként
essive-modal
inessive konkrétumban konkrétumokban
superessive konkrétumon konkrétumokon
adessive konkrétumnál konkrétumoknál
illative konkrétumba konkrétumokba
sublative konkrétumra konkrétumokra
allative konkrétumhoz konkrétumokhoz
elative konkrétumból konkrétumokból
delative konkrétumról konkrétumokról
ablative konkrétumtól konkrétumoktól
non-attributive
possessive - singular
konkrétumé konkrétumoké
non-attributive
possessive - plural
konkrétuméi konkrétumokéi
Possessive forms of konkrétum
possessor single possession multiple possessions
1st person sing. konkrétumom konkrétumaim
2nd person sing. konkrétumod konkrétumaid
3rd person sing. konkrétuma konkrétumai
1st person plural konkrétumunk konkrétumaink
2nd person plural konkrétumotok konkrétumaitok
3rd person plural konkrétumuk konkrétumaik