konu

Esperanto

Verb

konu

1. imperative of koni

---

Icelandic

Noun

konu f

1. accusative indefinite singular of kona
2. dative indefinite singular of kona
3. genitive indefinite singular of kona

---

Turkish

Etymology

From konmak.

Noun

konu (definite accusative konuyu, plural konular)

1. topic, subject, issue

Declension

declension of konu

	singular (tekil)	plural (çoğul)
nominative (yalın)	konu	konular
definite accusative (belirtme)	konuyu	konuları
dative (yönelme)	konuya	konulara
locative (bulunma)	konuda	konularda
ablative (çıkma)	konudan	konulardan
genitive (tamlayan)	konunun	konuların

possessive forms of konu

benim (my)	singular (tekil)	plural (çoğul)
nominative (yalın)	konum	konularım
definite accusative (belirtme)	konumu	konularımı
dative (yönelme)	konuma	konularıma
locative (bulunma)	konumda	konularımda
ablative (çıkma)	konumdan	konularımdan
genitive (tamlayan)	konumun	konularımın
senin (your)	singular (tekil)	plural (çoğul)
nominative (yalın)	konun	konuların
definite accusative (belirtme)	konunu	konularını
dative (yönelme)	konuna	konularına
locative (bulunma)	konunda	konularında
ablative (çıkma)	konundan	konularından
genitive (tamlayan)	konunun	konularının
onun (his/her/its)	singular (tekil)	plural (çoğul)
nominative (yalın)	konusu	konuları
definite accusative (belirtme)	konusunu	konularını
dative (yönelme)	konusuna	konularına
locative (bulunma)	konusunda	konularında
ablative (çıkma)	konusundan	konularından
genitive (tamlayan)	konusunun	konularının
bizim (our)	singular (tekil)	plural (çoğul)
nominative (yalın)	konumuz	konularımız
definite accusative (belirtme)	konumuzu	konularımızı
dative (yönelme)	konumuza	konularımıza
locative (bulunma)	konumuzda	konularımızda
ablative (çıkma)	konumuzdan	konularımızdan
genitive (tamlayan)	konumuzun	konularımızın
sizin (your)	singular (tekil)	plural (çoğul)
nominative (yalın)	konunuz	konularınız
definite accusative (belirtme)	konunuzu	konularınızı
dative (yönelme)	konunuza	konularınıza
locative (bulunma)	konunuzda	konularınızda
ablative (çıkma)	konunuzdan	konularınızdan
genitive (tamlayan)	konunuzun	konularınızın
onların (their)	singular (tekil)	plural (çoğul)
nominative (yalın)	konuları	konuları
definite accusative (belirtme)	konularını	konularını
dative (yönelme)	konularına	konularına
locative (bulunma)	konularında	konularında
ablative (çıkma)	konularından	konularından
genitive (tamlayan)	konularının	konularının

predicative forms of konu

simple present	singular	plural
ben (I am)	konuyum	konularım*
sen (you are)	konusun	konularsın*
o (he/she/it is)	konu / konudur	konular* / konulardır*
biz (we are)	konuyuz	konularız
siz (you are)	konusunuz	konularsınız
onlar (they are)	konular	konulardır
simple past	singular	plural
ben (I was)	konuydum	konulardım*
sen (you were)	konuydun	konulardın*
o (he/she/it was)	konuydu	konulardı*
biz (we were)	konuyduk	konulardık
siz (you were)	konuydunuz	konulardınız
onlar (they were)	konuydular	konulardı
indirect / unwitnessed past	singular	plural
ben (I was)	konuymuşum	konularmışım*
sen (you were)	konuymuşsun	konularmışsın*
o (he/she/it was)	konuymuş	konularmış*
biz (we were)	konuymuşuz	konularmışız
siz (you were)	konuymuşsunuz	konularmışsınız
onlar (they were)	konuymuşlar	konularmış
*Not used, but perhaps rarely - chiefly grammatical formations. Note: Plural forms are not used with adjectives.

Synonyms

• mevzu

See also

• konum
• madde