koone
See also: kò’óne
North Frisian
Etymology
From Old Frisian kunna, which derives from Proto-Germanic *kunnaną.
Verb
koone
Conjugation
Mooring conjugation of koone
| infinitive I | koone | ||
|---|---|---|---|
| infinitive II | tu koonen | ||
| infinitive III | än koon | ||
| past participle | kööt | ||
| imperative | - | ||
| present | past | ||
| 1st-person singular | ik koon | ik köö | |
| 2nd-person singular | dü koonst | dü kööst | |
| 3rd-person singular | hi/jü/et koon | hi/jü/et köö | |
| 1st-person dual | wat koone | wat köön | |
| 2nd-person dual | jat koone | jat köön | |
| 1st-person plural | we koone | we köön | |
| 2nd-person plural | jam koone | jam köön | |
| 3rd-person plural | ja koone | ja köön | |
| perfect | pluperfect | ||
| 1st-person singular | ik hääw kööt | ik häi kööt | |
| 2nd-person singular | dü hääst kööt | dü häist kööt | |
| 3rd-person singular | hi/jü/et heet kööt | hi/jü/et häi kööt | |
| 1st-person dual | wat hääwe kööt | wat häin kööt | |
| 2nd-person dual | jat hääwe kööt | jat häin kööt | |
| 1st-person plural | we hääwe kööt | we häin kööt | |
| 2nd-person plural | jam hääwe kööt | jam häin kööt | |
| 3rd-person plural | ja hääwe kööt | ja häin kööt | |
| future | |||
| 1st-person singular | ik wård koone | ||
| 2nd-person singular | dü wårst koone | ||
| 3rd-person singular | hi/jü/et wårt koone | ||
| 1st-person dual | wat wårde koone | ||
| 2nd-person dual | jat wårde koone | ||
| 1st-person plural | we wårde koone | ||
| 2nd-person plural | jam wårde koone | ||
| 3rd-person plural | ja wårde koone | ||