kostelijk

Dutch

Etymology

From kost +‎ -e- +‎ -lijk.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈkɔs.tə.lək/

• Audio

  (file)

• Hyphenation: kos‧te‧lijk

Adjective

kostelijk (comparative kostelijker, superlative kostelijkst)

1. fantastic, enjoyable

   Deze peer heeft een kostelijke smaak. ― This pear has a fantastic taste.Dat wordt weer een kostelijke maaltijd. ― That will be an enjoyable meal again.

2. (dated, dialectal) expensive

   Synonym: duur

3. (dated, dialectal) valuable

   Synonyms: kostbaar, waardevol

Inflection

Inflection of kostelijk
uninflected	kostelijk
inflected	kostelijke
comparative	kostelijker
		positive	comparative	superlative
predicative/adverbial		kostelijk	kostelijker	het kostelijkst het kostelijkste
indefinite	m./f. sing.	kostelijke	kostelijkere	kostelijkste
	n. sing.	kostelijk	kostelijker	kostelijkste
	plural	kostelijke	kostelijkere	kostelijkste
definite		kostelijke	kostelijkere	kostelijkste
partitive		kostelijks	kostelijkers	—

Descendants

• Negerhollands: kostlik, kostlig

Adverb

kostelijk

1. fantastically, enjoyably

   Ik heb me kostelijk vermaakt. ― I had a great time.