kwiknąć

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From kwikać +‎ -nąć.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ˈkfik.nɔɲt͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -iknɔɲt͡ɕ
  • Syllabification: kwik‧nąć

Verb

[edit]

kwiknąć pf (imperfective kwiczeć or kwikać)

  1. (intransitive) to oink, to squeak
    Synonym: zakwiczeć
  2. (intransitive) to squeal
    Synonyms: pisnąć, zakwiczeć

Conjugation

[edit]
Conjugation of kwiknąć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive kwiknąć
future tense 1st kwiknę kwikniemy
2nd kwikniesz kwikniecie
3rd kwiknie kwikną
impersonal kwiknie się
past tense 1st kwiknąłem,
-(e)m kwiknął
kwiknęłam,
-(e)m kwiknęła
kwiknęłom,
-(e)m kwiknęło
kwiknęliśmy,
-(e)śmy kwiknęli
kwiknęłyśmy,
-(e)śmy kwiknęły
2nd kwiknąłeś,
-(e)ś kwiknął
kwiknęłaś,
-(e)ś kwiknęła
kwiknęłoś,
-(e)ś kwiknęło
kwiknęliście,
-(e)ście kwiknęli
kwiknęłyście,
-(e)ście kwiknęły
3rd kwiknął kwiknęła kwiknęło kwiknęli kwiknęły
impersonal kwiknięto
conditional 1st kwiknąłbym,
bym kwiknął
kwiknęłabym,
bym kwiknęła
kwiknęłobym,
bym kwiknęło
kwiknęlibyśmy,
byśmy kwiknęli
kwiknęłybyśmy,
byśmy kwiknęły
2nd kwiknąłbyś,
byś kwiknął
kwiknęłabyś,
byś kwiknęła
kwiknęłobyś,
byś kwiknęło
kwiknęlibyście,
byście kwiknęli
kwiknęłybyście,
byście kwiknęły
3rd kwiknąłby,
by kwiknął
kwiknęłaby,
by kwiknęła
kwiknęłoby,
by kwiknęło
kwiknęliby,
by kwiknęli
kwiknęłyby,
by kwiknęły
impersonal kwiknięto by
imperative 1st niech kwiknę kwiknijmy
2nd kwiknij kwiknijcie
3rd niech kwiknie niech kwikną
anterior adverbial participle kwiknąwszy
verbal noun kwiknięcie

Further reading

[edit]
  • kwiknąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • kwiknąć in Polish dictionaries at PWN