zakwiczeć

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish[edit]

Etymology[edit]

From za- +‎ kwiczeć.

Pronunciation[edit]

Verb[edit]

zakwiczeć pf (imperfective kwiczeć)

  1. (intransitive) to oink, to grunt

Conjugation[edit]

Conjugation of zakwiczeć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive zakwiczeć
future tense 1st zakwiczę zakwiczymy
2nd zakwiczysz zakwiczycie
3rd zakwiczy zakwiczą
impersonal zakwiczy się
past tense 1st zakwiczałem,
-(e)m zakwiczał
zakwiczałam,
-(e)m zakwiczała
zakwiczałom,
-(e)m zakwiczało
zakwiczeliśmy,
-(e)śmy zakwiczeli
zakwiczałyśmy,
-(e)śmy zakwiczały
2nd zakwiczałeś,
-(e)ś zakwiczał
zakwiczałaś,
-(e)ś zakwiczała
zakwiczałoś,
-(e)ś zakwiczało
zakwiczeliście,
-(e)ście zakwiczeli
zakwiczałyście,
-(e)ście zakwiczały
3rd zakwiczał zakwiczała zakwiczało zakwiczeli zakwiczały
impersonal zakwiczano
conditional 1st zakwiczałbym,
bym zakwiczał
zakwiczałabym,
bym zakwiczała
zakwiczałobym,
bym zakwiczało
zakwiczelibyśmy,
byśmy zakwiczeli
zakwiczałybyśmy,
byśmy zakwiczały
2nd zakwiczałbyś,
byś zakwiczał
zakwiczałabyś,
byś zakwiczała
zakwiczałobyś,
byś zakwiczało
zakwiczelibyście,
byście zakwiczeli
zakwiczałybyście,
byście zakwiczały
3rd zakwiczałby,
by zakwiczał
zakwiczałaby,
by zakwiczała
zakwiczałoby,
by zakwiczało
zakwiczeliby,
by zakwiczeli
zakwiczałyby,
by zakwiczały
impersonal zakwiczano by
imperative 1st niech zakwiczę zakwiczmy
2nd zakwicz zakwiczcie
3rd niech zakwiczy niech zakwiczą
anterior adverbial participle zakwiczawszy
verbal noun zakwiczenie

Further reading[edit]

  • zakwiczeć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • zakwiczeć in Polish dictionaries at PWN