lelijk
Dutch
Etymology
From Middle Dutch leetlijc, lelic. Equivalent to leed (“sorrow”) + -lijk (“-like”). Cognate with Old Saxon lēthlīk, Old High German leidlīh (but modern German leidlich (“tolerable”) is not directly related), Old Frisian lēthlik, Old English lāðlīc (Modern English loathly).
Pronunciation
- IPA(key): /ˈleː.lək/, (Southern Dutch) [ˈleː.lək], (Northern Dutch) [ˈleɪ̯.lək]
audio: (file) - Hyphenation: le‧lijk
Adjective
lelijk (comparative lelijker, superlative lelijkst)
Inflection
| Declension of lelijk | ||||
|---|---|---|---|---|
| uninflected | lelijk | |||
| inflected | lelijke | |||
| comparative | lelijker | |||
| positive | comparative | superlative | ||
| predicative/adverbial | lelijk | lelijker | het lelijkst het lelijkste | |
| indefinite | m./f. sing. | lelijke | lelijkere | lelijkste |
| n. sing. | lelijk | lelijker | lelijkste | |
| plural | lelijke | lelijkere | lelijkste | |
| definite | lelijke | lelijkere | lelijkste | |
| partitive | lelijks | lelijkers | — | |
Antonyms
Derived terms
Adverb
lelijk
- badly
- Hij heeft zich lelijk bezeerd — He hurt himself badly.