mêr

See also: mer, MER, mér, měr, mer-, -mer, měŕ, and Appendix:Variations of "mer"

Northern Kurdish

Etymology

From *mêrd, from Proto-Iranian *mr̥táh, from Proto-Indo-Iranian *mr̥tás, from Proto-Indo-European *mr̥tós. Compare Persian مرد‎ (mard).

Pronunciation

• IPA^(key): /meːɾ/
• Rhymes: -eːɾ

Noun

mêr m

1. man
2. husband

Declension

declension of mêr

	singular	plural	indefinite state
direct case	mêr		mêrek
oblique	mêr	mêran	mêrekî
construct	mêrê	mêrên	mêrekî
vocative	mêro	mêrno

---

Romagnol

Etymology

From Latin mare (“sea”), from Proto-Italic *mari, from Proto-Indo-European *móri.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈmeə̯r/
• (Ravenna, Forlì, Careste) IPA^(key): [ˈmɐɛ̯̈ɾ]
• (Sarsina) IPA^(key): [ˈmë̞ɛ̯ɾ], [ˈmɛ̈ɛ̯ɾ]

Noun

mêr

1. sea (large body of salty water)
   • October 2007, Rosalba Benedetti, Tip da spjagia 2 in la Ludla, il Papiro, page 5:

     Me, l’ân ch’è pas, a tulè un bël zistin ad pavira de’ Senegal, ch’e’ u-s mudëla int l’acva de’ mêr, u n’à môrta, e dì pù e dì pù, parò a n’ò incóra truvê e’ môd ad druvêl o ad rigalêl.