mauka

See also: maukā

English

Etymology 1

Borrowed from Hawaiian mauka (“landward, shoreward (from the sea), towards the inland”).

Adverb

mauka (not comparable)

1. (Hawaii) inland, towards the mountains.

See also

• makai

Etymology 2

From (deprecated template usage) [etyl] Aymara mauka (“mauka, Mirabilis expansa”).

Noun

mauka (plural maukas)

1. The flowering Andean root vegetable , which was important to the Incas and which survives in cold, windy places several thousand meters above sea level.
2. One of the edible tuberous roots this plant produces.

Synonyms

• chago

Anagrams

• Kamau, Makua

---

Icelandic

Etymology

From mauk (“mash, purée”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈmøyːka/
• Rhymes: -øyːka

Verb

mauka (weak verb, third-person singular past indicative maukaði, supine maukað)

1. to mash, purée

Conjugation

mauka — active voice (germynd)

infinitive (nafnháttur)		að mauka
supine (sagnbót)		maukað
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		maukandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég mauka	við maukum	present (nútíð)	ég mauki	við maukum
	þú maukar	þið maukið		þú maukir	þið maukið
	hann, hún, það maukar	þeir, þær, þau mauka		hann, hún, það mauki	þeir, þær, þau mauki
past (þátíð)	ég maukaði	við maukuðum	past (þátíð)	ég maukaði	við maukuðum
	þú maukaðir	þið maukuðuð		þú maukaðir	þið maukuðuð
	hann, hún, það maukaði	þeir, þær, þau maukuðu		hann, hún, það maukaði	þeir, þær, þau maukuðu
imperative (boðháttur)	mauka (þú)	maukið (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	maukaðu	maukiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

maukast — mediopassive voice (miðmynd)

infinitive (nafnháttur)		að maukast
supine (sagnbót)		maukast
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		maukandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég maukast	við maukumst	present (nútíð)	ég maukist	við maukumst
	þú maukast	þið maukist		þú maukist	þið maukist
	hann, hún, það maukast	þeir, þær, þau maukast		hann, hún, það maukist	þeir, þær, þau maukist
past (þátíð)	ég maukaðist	við maukuðumst	past (þátíð)	ég maukaðist	við maukuðumst
	þú maukaðist	þið maukuðust		þú maukaðist	þið maukuðust
	hann, hún, það maukaðist	þeir, þær, þau maukuðust		hann, hún, það maukaðist	þeir, þær, þau maukuðust
imperative (boðháttur)	maukast (þú)	maukist (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	maukastu	maukisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

maukaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	maukaður	maukuð	maukað		maukaðir	maukaðar	maukuð
accusative (þolfall)	maukaðan	maukaða	maukað		maukaða	maukaðar	maukuð
dative (þágufall)	maukuðum	maukaðri	maukuðu		maukuðum	maukuðum	maukuðum
genitive (eignarfall)	maukaðs	maukaðrar	maukaðs		maukaðra	maukaðra	maukaðra
weak declension (veik beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	maukaði	maukaða	maukaða		maukuðu	maukuðu	maukuðu
accusative (þolfall)	maukaða	maukuðu	maukaða		maukuðu	maukuðu	maukuðu
dative (þágufall)	maukaða	maukuðu	maukaða		maukuðu	maukuðu	maukuðu
genitive (eignarfall)	maukaða	maukuðu	maukaða		maukuðu	maukuðu	maukuðu

---

Latvian

Etymology

Maybe related to maukt.

Pronunciation

Audio:

(file)

Noun

mauka f (4th declension)

1. (colloquial, derogatory, vulgar) indecent, dissolute woman; prostitute, whore

   mauku māja ― bordello (lit. whorehouse)

   nosaukt par mauku ― to call (someone) a prostitute, a whore

   pieķert vīrieti pie maukas ― to nab a man at a prostitute('s house)

Declension

Declension of mauka (4th declension)

	singular (vienskaitlis)	plural (daudzskaitlis)
nominative (nominatīvs)	mauka	maukas
accusative (akuzatīvs)	mauku	maukas
genitive (ģenitīvs)	maukas	mauku
dative (datīvs)	maukai	maukām
instrumental (instrumentālis)	mauku	maukām
locative (lokatīvs)	maukā	maukās
vocative (vokatīvs)	mauka	maukas

Synonyms

• ielasmeita
• prostitūta