mulco
Latin
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): /ˈmul.koː/, [ˈmʊɫ̪koː]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /ˈmul.ko/, [ˈmulko]
Verb
mulcō (present infinitive mulcāre, perfect active mulcāvī, supine mulcātum); first conjugation
- I beat up, handle roughly.
- c. 69 CE – 122 CE, Suetonius, De vita Caesarum I 17:
- Vettium pignoribus captis et direpta supellectile male mulcatum ac pro rostris in contione paene discerptum coiecit in carcerem; eodem Nouium quaestorem, quod compellari apud se maiorem potestatem passus esset.
- As for Vettius, after his bond was declared forfeit and his goods seized, he was roughly handled by the populace assembled before the rostra, and all but torn to pieces.
- Vettium pignoribus captis et direpta supellectile male mulcatum ac pro rostris in contione paene discerptum coiecit in carcerem; eodem Nouium quaestorem, quod compellari apud se maiorem potestatem passus esset.
- (of inanimate things) I damage, injure.
Conjugation
See also
References
- “mulco”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “mulco”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- mulco in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.