munkáid
Hungarian
Etymology
munka + -id (possessive suffix)
Pronunciation
Noun
munkáid
- second-person singular (multiple possessions) possessive of munka
Declension
Inflection (stem in -a-, back harmony) | ||
---|---|---|
singular | plural | |
nominative | munkáid | — |
accusative | munkáidat | — |
dative | munkáidnak | — |
instrumental | munkáiddal | — |
causal-final | munkáidért | — |
translative | munkáiddá | — |
terminative | munkáidig | — |
essive-formal | munkáidként | — |
essive-modal | munkáidul | — |
inessive | munkáidban | — |
superessive | munkáidon | — |
adessive | munkáidnál | — |
illative | munkáidba | — |
sublative | munkáidra | — |
allative | munkáidhoz | — |
elative | munkáidból | — |
delative | munkáidról | — |
ablative | munkáidtól | — |
non-attributive possessive - singular |
munkáidé | — |
non-attributive possessive - plural |
munkáidéi | — |