napalić

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From na- +‎ palić.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /naˈpa.lit͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -alit͡ɕ
  • Syllabification: na‧pa‧lić

Verb

[edit]

napalić pf (imperfective napalać)

  1. (transitive) to light, to ignite (e.g. an oven, a hob)
  2. (intransitive) to smoke up a room (by smoking cigarettes, a pipe, etc.)
  3. (reflexive with się) to smoke a lot [with genitive ‘of something’]

Conjugation

[edit]
Conjugation of napalić pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive napalić
future tense 1st napalę napalimy
2nd napalisz napalicie
3rd napali napalą
impersonal napali się
past tense 1st napaliłem,
-(e)m napalił
napaliłam,
-(e)m napaliła
napaliłom,
-(e)m napaliło
napaliliśmy,
-(e)śmy napalili
napaliłyśmy,
-(e)śmy napaliły
2nd napaliłeś,
-(e)ś napalił
napaliłaś,
-(e)ś napaliła
napaliłoś,
-(e)ś napaliło
napaliliście,
-(e)ście napalili
napaliłyście,
-(e)ście napaliły
3rd napalił napaliła napaliło napalili napaliły
impersonal napalono
conditional 1st napaliłbym,
bym napalił
napaliłabym,
bym napaliła
napaliłobym,
bym napaliło
napalilibyśmy,
byśmy napalili
napaliłybyśmy,
byśmy napaliły
2nd napaliłbyś,
byś napalił
napaliłabyś,
byś napaliła
napaliłobyś,
byś napaliło
napalilibyście,
byście napalili
napaliłybyście,
byście napaliły
3rd napaliłby,
by napalił
napaliłaby,
by napaliła
napaliłoby,
by napaliło
napaliliby,
by napalili
napaliłyby,
by napaliły
impersonal napalono by
imperative 1st niech napalę napalmy
2nd napal napalcie
3rd niech napali niech napalą
passive adjectival participle napalony napalona napalone napaleni napalone
anterior adverbial participle napaliwszy
verbal noun napalenie
[edit]
nouns

Further reading

[edit]
  • napalić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • napalić in Polish dictionaries at PWN