napalić

Polish

Etymology

From na- +‎ palić.

Pronunciation

• IPA^(key): /naˈpa.lit͡ɕ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -alit͡ɕ
• Syllabification: na‧pa‧lić

Verb

napalić pf (imperfective napalać)

1. (transitive) to light, to ignite (e.g. an oven, a hob)
2. (intransitive) to smoke up a room (by smoking cigarettes, a pipe, etc.)
3. (reflexive with się) to smoke a lot [+genitive = of something]

Conjugation

Conjugation of napalić pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		napalić
future tense	1st	napalę			napalimy
	2nd	napalisz			napalicie
	3rd	napali			napalą
	impersonal	napali się
past tense	1st	napaliłem, -(e)m napalił	napaliłam, -(e)m napaliła	napaliłom, -(e)m napaliło	napaliliśmy, -(e)śmy napalili	napaliłyśmy, -(e)śmy napaliły
	2nd	napaliłeś, -(e)ś napalił	napaliłaś, -(e)ś napaliła	napaliłoś, -(e)ś napaliło	napaliliście, -(e)ście napalili	napaliłyście, -(e)ście napaliły
	3rd	napalił	napaliła	napaliło	napalili	napaliły
	impersonal	napalono
conditional	1st	napaliłbym, bym napalił	napaliłabym, bym napaliła	napaliłobym, bym napaliło	napalilibyśmy, byśmy napalili	napaliłybyśmy, byśmy napaliły
	2nd	napaliłbyś, byś napalił	napaliłabyś, byś napaliła	napaliłobyś, byś napaliło	napalilibyście, byście napalili	napaliłybyście, byście napaliły
	3rd	napaliłby, by napalił	napaliłaby, by napaliła	napaliłoby, by napaliło	napaliliby, by napalili	napaliłyby, by napaliły
	impersonal	napalono by
imperative	1st	niech napalę			napalmy
	2nd	napal			napalcie
	3rd	niech napali			niech napalą
passive adjectival participle		napalony	napalona	napalone	napaleni	napalone
anterior adverbial participle		napaliwszy
verbal noun		napalenie

Related terms

nouns

• napalanie
• napalenie
• napaleniec

 

Further reading

• napalić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• napalić in Polish dictionaries at PWN