Jump to content

nominatīv

From Wiktionary, the free dictionary
See also: nominativ and Nominativ

Latvian

[edit]

Noun

[edit]

nominatīv

  1. vocative singular of nominatīvs

Livonian

[edit]

Etymology

[edit]

Ultimately from Latin nōminātīvus. This etymology is incomplete. You can help Wiktionary by elaborating on the origins of this term.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ˈnominɑtiːv/, [ˈnominɑt̪iːv]

Noun

[edit]

nominatīv

  1. (grammar) nominative case

Declension

[edit]
Declension of nominatīv (141)
singular (ikšlu’g) plural (pǟgiņlu’g)
nominative (nominatīv) nominatīv
genitive (genitīv) nominatīv
partitive (partitīv) nominatīvõ
dative (datīv) nominatīvõn
instrumental (instrumentāl) nominatīvõks
illative (illatīv) nominatīvõ
inessive (inesīv) nominatīvõs
elative (elatīv) nominatīvõst