From ob- + darzyć.
- IPA(key): /ɔbˈda.ʐɘt͡ɕ/
- Rhymes: -aʐɘt͡ɕ
- Syllabification: ob‧da‧rzyć
obdarzyć pf (imperfective obdarzać)
- (transitive) to bestow, to endow, to gift
Conjugation of obdarzyć pf
|
obdarzyć
|
obdarzę
|
obdarzymy
|
obdarzysz
|
obdarzycie
|
obdarzy
|
obdarzą
|
obdarzy się
|
obdarzyłem, -(e)m obdarzył
|
obdarzyłam, -(e)m obdarzyła
|
obdarzyłom, -(e)m obdarzyło
|
obdarzyliśmy, -(e)śmy obdarzyli
|
obdarzyłyśmy, -(e)śmy obdarzyły
|
obdarzyłeś, -(e)ś obdarzył
|
obdarzyłaś, -(e)ś obdarzyła
|
obdarzyłoś, -(e)ś obdarzyło
|
obdarzyliście, -(e)ście obdarzyli
|
obdarzyłyście, -(e)ście obdarzyły
|
obdarzył
|
obdarzyła
|
obdarzyło
|
obdarzyli
|
obdarzyły
|
obdarzono
|
obdarzyłbym, bym obdarzył
|
obdarzyłabym, bym obdarzyła
|
obdarzyłobym, bym obdarzyło
|
obdarzylibyśmy, byśmy obdarzyli
|
obdarzyłybyśmy, byśmy obdarzyły
|
obdarzyłbyś, byś obdarzył
|
obdarzyłabyś, byś obdarzyła
|
obdarzyłobyś, byś obdarzyło
|
obdarzylibyście, byście obdarzyli
|
obdarzyłybyście, byście obdarzyły
|
obdarzyłby, by obdarzył
|
obdarzyłaby, by obdarzyła
|
obdarzyłoby, by obdarzyło
|
obdarzyliby, by obdarzyli
|
obdarzyłyby, by obdarzyły
|
obdarzono by
|
niech obdarzę
|
obdarzmy
|
obdarz
|
obdarzcie
|
niech obdarzy
|
niech obdarzą
|
obdarzony
|
obdarzona
|
obdarzone
|
obdarzeni
|
obdarzone
|
obdarzywszy
|
obdarzenie
|
- obdarzyć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- obdarzyć in Polish dictionaries at PWN