obmacać

Polish

Etymology

From ob- +‎ macać.

Pronunciation

• IPA^(key): /ɔbˈma.t͡sat͡ɕ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -at͡sat͡ɕ
• Syllabification: ob‧ma‧cać

Verb

obmacać pf (imperfective obmacywać)

1. (transitive) to paw, to grope, to feel up

   Synonym: pomacać

Conjugation

Conjugation of obmacać pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		obmacać
future tense	1st	obmacam			obmacamy
	2nd	obmacasz			obmacacie
	3rd	obmaca			obmacają
	impersonal	obmaca się
past tense	1st	obmacałem, -(e)m obmacał	obmacałam, -(e)m obmacała	obmacałom, -(e)m obmacało	obmacaliśmy, -(e)śmy obmacali	obmacałyśmy, -(e)śmy obmacały
	2nd	obmacałeś, -(e)ś obmacał	obmacałaś, -(e)ś obmacała	obmacałoś, -(e)ś obmacało	obmacaliście, -(e)ście obmacali	obmacałyście, -(e)ście obmacały
	3rd	obmacał	obmacała	obmacało	obmacali	obmacały
	impersonal	obmacano
conditional	1st	obmacałbym, bym obmacał	obmacałabym, bym obmacała	obmacałobym, bym obmacało	obmacalibyśmy, byśmy obmacali	obmacałybyśmy, byśmy obmacały
	2nd	obmacałbyś, byś obmacał	obmacałabyś, byś obmacała	obmacałobyś, byś obmacało	obmacalibyście, byście obmacali	obmacałybyście, byście obmacały
	3rd	obmacałby, by obmacał	obmacałaby, by obmacała	obmacałoby, by obmacało	obmacaliby, by obmacali	obmacałyby, by obmacały
	impersonal	obmacano by
imperative	1st	niech obmacam			obmacajmy
	2nd	obmacaj			obmacajcie
	3rd	niech obmaca			niech obmacają
passive adjectival participle		obmacany	obmacana	obmacane	obmacani	obmacane
anterior adverbial participle		obmacawszy
verbal noun		obmacanie

Further reading

• obmacać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• obmacać in Polish dictionaries at PWN