obrzydzić

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From o- +‎ brzydzić.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ɔˈbʐɘ.d͡ʑit͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɘd͡ʑit͡ɕ
  • Syllabification: o‧brzy‧dzić

Verb

[edit]

obrzydzić pf (imperfective obrzydzać)

  1. (transitive) to gross out, to put off

Conjugation

[edit]
Conjugation of obrzydzić pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive obrzydzić
future tense 1st obrzydzę obrzydzimy
2nd obrzydzisz obrzydzicie
3rd obrzydzi obrzydzą
impersonal obrzydzi się
past tense 1st obrzydziłem,
-(e)m obrzydził
obrzydziłam,
-(e)m obrzydziła
obrzydziłom,
-(e)m obrzydziło
obrzydziliśmy,
-(e)śmy obrzydzili
obrzydziłyśmy,
-(e)śmy obrzydziły
2nd obrzydziłeś,
-(e)ś obrzydził
obrzydziłaś,
-(e)ś obrzydziła
obrzydziłoś,
-(e)ś obrzydziło
obrzydziliście,
-(e)ście obrzydzili
obrzydziłyście,
-(e)ście obrzydziły
3rd obrzydził obrzydziła obrzydziło obrzydzili obrzydziły
impersonal obrzydzono
conditional 1st obrzydziłbym,
bym obrzydził
obrzydziłabym,
bym obrzydziła
obrzydziłobym,
bym obrzydziło
obrzydzilibyśmy,
byśmy obrzydzili
obrzydziłybyśmy,
byśmy obrzydziły
2nd obrzydziłbyś,
byś obrzydził
obrzydziłabyś,
byś obrzydziła
obrzydziłobyś,
byś obrzydziło
obrzydzilibyście,
byście obrzydzili
obrzydziłybyście,
byście obrzydziły
3rd obrzydziłby,
by obrzydził
obrzydziłaby,
by obrzydziła
obrzydziłoby,
by obrzydziło
obrzydziliby,
by obrzydzili
obrzydziłyby,
by obrzydziły
impersonal obrzydzono by
imperative 1st niech obrzydzę obrzydźmy
2nd obrzydź obrzydźcie
3rd niech obrzydzi niech obrzydzą
passive adjectival participle obrzydzony obrzydzona obrzydzone obrzydzeni obrzydzone
anterior adverbial participle obrzydziwszy
verbal noun obrzydzenie

Derived terms

[edit]
noun

Further reading

[edit]
  • obrzydzić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • obrzydzić in Polish dictionaries at PWN