observito

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin[edit]

Etymology[edit]

observō (to watch, pay attention to) +‎ -tō (frequentative)

Pronunciation[edit]

Verb[edit]

observitō (present infinitive observitāre, perfect active observitāvī, supine observitātum); first conjugation

  1. (transitive) to watch carefully, observe closely

Conjugation[edit]

   Conjugation of observitō (first conjugation)
indicative singular plural
first second third first second third
active present observitō observitās observitat observitāmus observitātis observitant
imperfect observitābam observitābās observitābat observitābāmus observitābātis observitābant
future observitābō observitābis observitābit observitābimus observitābitis observitābunt
perfect observitāvī observitāvistī observitāvit observitāvimus observitāvistis observitāvērunt,
observitāvēre
pluperfect observitāveram observitāverās observitāverat observitāverāmus observitāverātis observitāverant
future perfect observitāverō observitāveris observitāverit observitāverimus observitāveritis observitāverint
passive present observitor observitāris,
observitāre
observitātur observitāmur observitāminī observitantur
imperfect observitābar observitābāris,
observitābāre
observitābātur observitābāmur observitābāminī observitābantur
future observitābor observitāberis,
observitābere
observitābitur observitābimur observitābiminī observitābuntur
perfect observitātus + present active indicative of sum
pluperfect observitātus + imperfect active indicative of sum
future perfect observitātus + future active indicative of sum
subjunctive singular plural
first second third first second third
active present observitem observitēs observitet observitēmus observitētis observitent
imperfect observitārem observitārēs observitāret observitārēmus observitārētis observitārent
perfect observitāverim observitāverīs observitāverit observitāverīmus observitāverītis observitāverint
pluperfect observitāvissem observitāvissēs observitāvisset observitāvissēmus observitāvissētis observitāvissent
passive present observiter observitēris,
observitēre
observitētur observitēmur observitēminī observitentur
imperfect observitārer observitārēris,
observitārēre
observitārētur observitārēmur observitārēminī observitārentur
perfect observitātus + present active subjunctive of sum
pluperfect observitātus + imperfect active subjunctive of sum
imperative singular plural
first second third first second third
active present observitā observitāte
future observitātō observitātō observitātōte observitantō
passive present observitāre observitāminī
future observitātor observitātor observitantor
non-finite forms active passive
present perfect future present perfect future
infinitives observitāre observitāvisse observitātūrum esse observitārī observitātum esse observitātum īrī
participles observitāns observitātūrus observitātus observitandus
verbal nouns gerund supine
genitive dative accusative ablative accusative ablative
observitandī observitandō observitandum observitandō observitātum observitātū

References[edit]

  • observito”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • observito”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • observito in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.