omieszkać

Polish

Etymology

From o- +‎ mieszkać.

Pronunciation

• IPA^(key): /ɔˈmjɛʂ.kat͡ɕ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɛʂkat͡ɕ
• Syllabification: o‧miesz‧kać

Verb

omieszkać pf

1. (transitive, strictly in the negative) to make a point of doing something, to be sure to do it

   Nie omieszkam jej powiedzieć. ― I'll make a point of telling her.

Conjugation

Conjugation of omieszkać pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		omieszkać
future tense	1st	omieszkam			omieszkamy
	2nd	omieszkasz			omieszkacie
	3rd	omieszka			omieszkają
	impersonal	omieszka się
past tense	1st	omieszkałem, -(e)m omieszkał	omieszkałam, -(e)m omieszkała	omieszkałom, -(e)m omieszkało	omieszkaliśmy, -(e)śmy omieszkali	omieszkałyśmy, -(e)śmy omieszkały
	2nd	omieszkałeś, -(e)ś omieszkał	omieszkałaś, -(e)ś omieszkała	omieszkałoś, -(e)ś omieszkało	omieszkaliście, -(e)ście omieszkali	omieszkałyście, -(e)ście omieszkały
	3rd	omieszkał	omieszkała	omieszkało	omieszkali	omieszkały
	impersonal	omieszkano
conditional	1st	omieszkałbym, bym omieszkał	omieszkałabym, bym omieszkała	omieszkałobym, bym omieszkało	omieszkalibyśmy, byśmy omieszkali	omieszkałybyśmy, byśmy omieszkały
	2nd	omieszkałbyś, byś omieszkał	omieszkałabyś, byś omieszkała	omieszkałobyś, byś omieszkało	omieszkalibyście, byście omieszkali	omieszkałybyście, byście omieszkały
	3rd	omieszkałby, by omieszkał	omieszkałaby, by omieszkała	omieszkałoby, by omieszkało	omieszkaliby, by omieszkali	omieszkałyby, by omieszkały
	impersonal	omieszkano by
imperative	1st	niech omieszkam			omieszkajmy
	2nd	omieszkaj			omieszkajcie
	3rd	niech omieszka			niech omieszkają
anterior adverbial participle		omieszkawszy
verbal noun		omieszkanie

Further reading

• omieszkać in Polish dictionaries at PWN