oorlof

Dutch

Etymology

From Middle Dutch orlof (“permission”), equivalent to oor- +‎ lof. Related to the verb oorloven.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈoːr.lɔf/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: oor‧lof

Noun

oorlof m (plural oorloven, diminutive oorlofje n)

1. furlough
2. permission
3. vacation

Interjection

oorlof

1. (obsolete) farewell, goodbye
   • 1628, Philips Marnix van Sint Aldegonde, "Wilhelmus van Nassouwe", (modern, redacted version), couplet 14.

     Oorlof, mijn arme schapen / die zijt in grote nood, / uw herder zal niet slapen, / al zijt gij nu verstrooid.

Related terms

• veroorloven