oprać

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish[edit]

Etymology[edit]

From o- +‎ prać.

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /ˈɔ.prat͡ɕ/
  • (file)
  • Rhymes: -ɔprat͡ɕ
  • Syllabification: o‧prać

Verb[edit]

oprać pf (imperfective opierać)

  1. (transitive, colloquial) to wash clothes for, to do laundry for
  2. (reflexive with się) to wash one's clothes, to do one's laundry

Conjugation[edit]

Conjugation of oprać pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive oprać
future tense 1st opiorę opierzemy
2nd opierzesz opierzecie
3rd opierze opiorą
impersonal opierze się
past tense 1st oprałem,
-(e)m oprał
oprałam,
-(e)m oprała
oprałom,
-(e)m oprało
opraliśmy,
-(e)śmy oprali
oprałyśmy,
-(e)śmy oprały
2nd oprałeś,
-(e)ś oprał
oprałaś,
-(e)ś oprała
oprałoś,
-(e)ś oprało
opraliście,
-(e)ście oprali
oprałyście,
-(e)ście oprały
3rd oprał oprała oprało oprali oprały
impersonal oprano
conditional 1st oprałbym,
bym oprał
oprałabym,
bym oprała
oprałobym,
bym oprało
opralibyśmy,
byśmy oprali
oprałybyśmy,
byśmy oprały
2nd oprałbyś,
byś oprał
oprałabyś,
byś oprała
oprałobyś,
byś oprało
opralibyście,
byście oprali
oprałybyście,
byście oprały
3rd oprałby,
by oprał
oprałaby,
by oprała
oprałoby,
by oprało
opraliby,
by oprali
oprałyby,
by oprały
impersonal oprano by
imperative 1st niech opiorę opierzmy
2nd opierz opierzcie
3rd niech opierze niech opiorą
passive adjectival participle oprany oprana oprane oprani oprane
anterior adverbial participle oprawszy
verbal noun opranie

Further reading[edit]

  • oprać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • oprać in Polish dictionaries at PWN