orangutan

See also: orangután, orang-utan, orang utan, Orang-Utan, órang-útan, and órangútan

English

An Orangutan

Alternative forms

• orang utan, orang-utan, orang-utang, orangutang, orangoutan, orangoutang

Etymology

From Malay orang (“person, man”) + hutan (“forest”); literally, "forest man". The name "orang utan (sic)" appears to have been bestowed by Europeans. The indigenous name given to the apes Pongo pygmaeus and Pongo abelii by locals historically was mawas.

Pronunciation

• (UK) IPA^(key): /əˈɹæŋ.ə.tæn/, /əˈɹæŋ.əˌtæŋ/
• (US) IPA^(key): /əˈɹæŋ.əˌtæn/, /əˈɹæŋ.əˌtæŋ/

• Audio (US)

  (file)

• Audio (UK)

  (file)

Noun

orangutan (plural orangutans)

1. An arboreal anthropoid ape genus Pongo consisting of two species, Pongo pygmaeus of Borneo and Pongo abelii of Sumatra, having a shaggy reddish-brown coat, long arms, and no tail.

Descendants

• → Catalan: orangutan
• → Czech: orangutan
• → Faroese: orangutang (perhaps via another European language)
• → French: orang-outan
  • → Romanian: urangutan
• → German: Orang-Utan
• → Greek: ουρακοτάγκος (ourakotágkos)
• → Hungarian: orangután
• → Italian: orangutan, orango
• → Japanese: オランウータン (oran'ūtan)
• → Polish: orangutan
• → Russian: орангутан (orangutan)
  • → Armenian: օրանգուտան (ōrangutan)
• → Serbo-Croatian:
  • Cyrillic: орангу̀та̄н
  • Latin: orangùtān
• → Spanish: orangután
  • → Galician: orangután
• → Swedish: orangutang
• → Thai: อุรังอุตัง (ù-rang-ù-dtang)
• → Turkish: orangutan

Translations

arboreal anthropoid ape

• Arabic: إِنْسَان اَلْغَاب‎ m (ʾinsān al-ḡāb)
• Armenian: օրանգուտան (hy) (ōrangutan)
• Assamese: ওৰাংওটাং (üraṅütaṅ)
• Bau Bidayuh: mayas
• Belarusian: арангутан m (aranhutan)
• Bulgarian: орангутан m (orangutan)
• Catalan: orangutan m
• Central Dusun: kogiu
• Central Melanau: mayaih
• Cherokee: ᎠᏓᎶᏂᎨ ᎠᏓᎵᏍᎩᏱᏍᎩ (adalonige adalisgiyisgi)
• Chinese:

  Mandarin: 紅毛猩猩, 红毛猩猩 (hóngmáo xīngxing)

• Czech: orangutan (cs) m
• Dutch: orang-oetan (nl) ?
• Esperanto: orangutango
• Finnish: oranki (fi)
• French: orang-outan (fr) m
• Georgian: ორანგუტანი (oranguṭani)
• German: Orang-Utan (de) m
• Greek: ουρακοτάγκος (el) m (ourakotágkos)
• Hindi: आरंगुटान ? (āraṅguṭān), ओरंगोटंग (hi) m (oraṅgoṭaṅg)
• Hungarian: orangután (hu)
• Icelandic: órangútan m
• Ido: orangutano (io)
• Inari Sami: oraŋgi
• Indonesian: orang utan (id), mawas (id)
• Irish: órang-útan m

• Italian: orango (it) m
• Japanese: オランウータン (ja) (oran'ūtan), 猩猩 (ja) (しょうじょう, shōjō)
• Korean: 오랑우탄 (orang'utan)
• Latvian: orangutans m
• Malay: orang utan (ms), mawas
• Manx: apey jiarg m
• Maori: tuahuru
• Navajo: mágí diʼilí
• Polish: orangutan (pl) m
• Portuguese: orangotango (pt) m
• Romanian: urangutan (ro) m
• Russian: орангута́н (ru) m (orangután)
• Sebop: kuyang
• Serbo-Croatian:

  Cyrillic: орангу̀та̄н m

  Roman: orangùtān (sh) m

• Spanish: orangután (es) m
• Swedish: orangutang (sv) c
• Tagal Murut: kagui
• Tagalog: urangutang
• Thai: อุรังอุตัง (ù-rang-ù-dtang)
• Tibetan: སྤྲ (spra)
• Turkish: orangutan (tr)
• Uab Meto: atoinfui
• Ukrainian: орангутан m (oranhutan)
• Vietnamese: đười ươi (vi)
• West Coast Bajau: begiu, mawas

---

Catalan

Etymology

From English orangutan, from Malay orang utan.

Pronunciation

• (Balearic) IPA^(key): /o.ɾəŋ.ɡuˈtan/
• (Central) IPA^(key): /u.ɾəŋ.ɡuˈtan/
• (Valencian) IPA^(key): /o.ɾaŋ.ɡuˈtan/

Noun

orangutan m (plural orangutans)

1. orangutan

---

Czech

Pronunciation

• IPA^(key): [ˈoraŋɡutan]

Noun

orangutan m anim

1. orangutan

Derived terms

• orangutaní

Further reading

• orangutan in Příruční slovník jazyka českého, 1935–1957
• orangutan in Slovník spisovného jazyka českého, 1960–1971, 1989

---

Italian

Alternative forms

• orango, urango, orangotango, orangutango, orangotano, orangutano, rangutan, rangutano

Etymology

Borrowed from English orangutan, from Malay orang utan.

Noun

orangutan m (invariable)

1. orangutan

---

Polish

orangutan

Etymology

From English orangutan, from Malay orang (“person, man”) + hutan (“forest”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ɔ.ranˈɡu.tan/

Noun

orangutan m anim

1. orangutan

Declension

declension of orangutan

	singular	plural
nominative	orangutan	orangutany
genitive	orangutana	orangutanów
dative	orangutanowi	orangutanom
accusative	orangutana	orangutany
instrumental	orangutanem	orangutanami
locative	orangutanie	orangutanach
vocative	orangutanie	orangutany

Further reading

• orangutan in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• orangutan in Polish dictionaries at PWN

---

Serbo-Croatian

Etymology

From English orangutan, from Malay orang utan.

Pronunciation

• IPA^(key): /oranɡǔtaːn/
• Hyphenation: o‧ran‧gu‧tan

Noun

orangùtān m (Cyrillic spelling орангу̀та̄н)

1. orangutan

Declension

Declension of orangutan

	singular	plural
nominative	orangutan	orangutani
genitive	orangutana	orangutana
dative	orangutanu	orangutanima
accusative	orangutana	orangutane
vocative	orangutane	orangutani
locative	orangutanu	orangutanima
instrumental	orangutanom	orangutanima

---

Turkish

Etymology

From English orangutan, from Malay orang utan.

Noun

orangutan

1. orangutan

Declension

Inflection
Nominative	orangutan
Definite accusative	orangutanı
	Singular	Plural
Nominative	orangutan	orangutanlar
Definite accusative	orangutanı	orangutanları
Dative	orangutana	orangutanlara
Locative	orangutanda	orangutanlarda
Ablative	orangutandan	orangutanlardan
Genitive	orangutanın	orangutanların
Possessive forms Nominative Singular Plural 1st singular orangutanım orangutanlarım 2nd singular orangutanın orangutanların 3rd singular orangutanı orangutanları 1st plural orangutanımız orangutanlarımız 2nd plural orangutanınız orangutanlarınız 3rd plural orangutanları orangutanları Definite accusative Singular Plural 1st singular orangutanımı orangutanlarımı 2nd singular orangutanını orangutanlarını 3rd singular orangutanını orangutanlarını 1st plural orangutanımızı orangutanlarımızı 2nd plural orangutanınızı orangutanlarınızı 3rd plural orangutanlarını orangutanlarını Dative Singular Plural 1st singular orangutanıma orangutanlarıma 2nd singular orangutanına orangutanlarına 3rd singular orangutanına orangutanlarına 1st plural orangutanımıza orangutanlarımıza 2nd plural orangutanınıza orangutanlarınıza 3rd plural orangutanlarına orangutanlarına Locative Singular Plural 1st singular orangutanımda orangutanlarımda 2nd singular orangutanında orangutanlarında 3rd singular orangutanında orangutanlarında 1st plural orangutanımızda orangutanlarımızda 2nd plural orangutanınızda orangutanlarınızda 3rd plural orangutanlarında orangutanlarında Ablative Singular Plural 1st singular orangutanımdan orangutanlarımdan 2nd singular orangutanından orangutanlarından 3rd singular orangutanından orangutanlarından 1st plural orangutanımızdan orangutanlarımızdan 2nd plural orangutanınızdan orangutanlarınızdan 3rd plural orangutanlarından orangutanlarından Genitive Singular Plural 1st singular orangutanımın orangutanlarımın 2nd singular orangutanının orangutanlarının 3rd singular orangutanının orangutanlarının 1st plural orangutanımızın orangutanlarımızın 2nd plural orangutanınızın orangutanlarınızın 3rd plural orangutanlarının orangutanlarının