orsaka

Faroese

Faroese phrasebook

This entry is part of the phrasebook project, which presents criteria for inclusion based on utility, simplicity and commonness.

Verb

orsaka (third person singular past indicative orsakaði, third person plural past indicative orsakað, supine orsakað)

1. to excuse, apologize

Conjugation

Conjugation of orsaka (group v-30)
infinitive	orsaka
supine	orsakað
participle (a6)1	orsakandi	orsakaður
	present	past
first singular	orsaki	orsakaði
second singular	orsakar	orsakaði
third singular	orsakar	orsakaði
plural	orsaka	orsakaðu
	imperative
singular	orsaka!
plural	orsakið!
1Only the past participle being declined.

Interjection

orsaka!

1. excuse me!

---

Icelandic

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈɔr̥.saːka/

Verb

orsaka (weak verb, third-person singular past indicative orsakaði, supine orsakað)

1. (transitive, with accusative) to cause, to bring about

   Synonym: valda

Conjugation

orsaka — active voice (germynd)

infinitive (nafnháttur)		að orsaka
supine (sagnbót)		orsakað
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		orsakandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég orsaka	við orsökum	present (nútíð)	ég orsaki	við orsökum
	þú orsakar	þið orsakið		þú orsakir	þið orsakið
	hann, hún, það orsakar	þeir, þær, þau orsaka		hann, hún, það orsaki	þeir, þær, þau orsaki
past (þátíð)	ég orsakaði	við orsökuðum	past (þátíð)	ég orsakaði	við orsökuðum
	þú orsakaðir	þið orsökuðuð		þú orsakaðir	þið orsökuðuð
	hann, hún, það orsakaði	þeir, þær, þau orsökuðu		hann, hún, það orsakaði	þeir, þær, þau orsökuðu
imperative (boðháttur)	orsaka (þú)	orsakið (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	orsakaðu	orsakiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

orsakast — mediopassive voice (miðmynd)

infinitive (nafnháttur)		að orsakast
supine (sagnbót)		orsakast
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		orsakandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég orsakast	við orsökumst	present (nútíð)	ég orsakist	við orsökumst
	þú orsakast	þið orsakist		þú orsakist	þið orsakist
	hann, hún, það orsakast	þeir, þær, þau orsakast		hann, hún, það orsakist	þeir, þær, þau orsakist
past (þátíð)	ég orsakaðist	við orsökuðumst	past (þátíð)	ég orsakaðist	við orsökuðumst
	þú orsakaðist	þið orsökuðust		þú orsakaðist	þið orsökuðust
	hann, hún, það orsakaðist	þeir, þær, þau orsökuðust		hann, hún, það orsakaðist	þeir, þær, þau orsökuðust
imperative (boðháttur)	orsakast (þú)	orsakist (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	orsakastu	orsakisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

orsakaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	orsakaður	orsökuð	orsakað		orsakaðir	orsakaðar	orsökuð
accusative (þolfall)	orsakaðan	orsakaða	orsakað		orsakaða	orsakaðar	orsökuð
dative (þágufall)	orsökuðum	orsakaðri	orsökuðu		orsökuðum	orsökuðum	orsökuðum
genitive (eignarfall)	orsakaðs	orsakaðrar	orsakaðs		orsakaðra	orsakaðra	orsakaðra
weak declension (veik beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	orsakaði	orsakaða	orsakaða		orsökuðu	orsökuðu	orsökuðu
accusative (þolfall)	orsakaða	orsökuðu	orsakaða		orsökuðu	orsökuðu	orsökuðu
dative (þágufall)	orsakaða	orsökuðu	orsakaða		orsökuðu	orsökuðu	orsökuðu
genitive (eignarfall)	orsakaða	orsökuðu	orsakaða		orsökuðu	orsökuðu	orsökuðu

Related terms

• orsök (“cause”)

---

Norwegian Nynorsk

Alternative forms

• orsake

Etymology

From or (“out of”) +‎ sak (“matter, case”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ɔːrsaːka/

Verb

orsaka (present tense orsakar, past tense orsaka, past participle orsaka, passive infinitive orsakast, present participle orsakande, imperative orsaka/orsak)

1. to apologise

   Han neitta å orsaka seg.

   He refused to apologise.

References

• “orsaka” in The Nynorsk Dictionary.

---

Swedish

Etymology

From Middle Low German orsaken, equivalent of orsak (“a cause”) +‎ -a. Cognate with Danish årsage, Norwegian Bokmål forårsake, Norwegian Nynorsk forårsake, forårsaka, Middle Dutch orsaken, older Dutch oorzaken and older German ursachen.

Pronunciation

• audio

  (file)

Verb

orsaka (present orsakar, preterite orsakade, supine orsakat, imperative orsaka)

1. to cause

Conjugation

Conjugation of orsaka (weak)

	Active		Passive
Infinitive	orsaka		orsakas
Supine	orsakat		orsakats
Imperative	orsaka		—
Imper. plural1	orsaken		—
	Present	Past	Present	Past
Indicative	orsakar	orsakade	orsakas	orsakades
Ind. plural1	orsaka	orsakade	orsakas	orsakades
Subjunctive2	orsake	orsakade	orsakes	orsakades
	Participles
Present participle	orsakande
Past participle	orsakad
1 Archaic. 2 Dated. See the appendix on Swedish verbs.

Synonyms

• förorsaka (formal)

Related terms

• orsak

Further reading

• orsaka in Svensk ordbok.
• orsaka in Reverso Context (Swedish-English)