ostyáim

Hungarian

Etymology

ostya +‎ -im (possessive suffix)

Pronunciation

• IPA^(key): [ˈoʃcaːjim]
• Hyphenation: os‧tyá‧im

Noun

ostyáim

1. first-person singular multiple-possession possessive of ostya

Declension

Inflection (stem in -a-, back harmony)
	singular	plural
nominative	—	ostyáim
accusative	—	ostyáimat
dative	—	ostyáimnak
instrumental	—	ostyáimmal
causal-final	—	ostyáimért
translative	—	ostyáimmá
terminative	—	ostyáimig
essive-formal	—	ostyáimként
essive-modal	—	ostyáimul
inessive	—	ostyáimban
superessive	—	ostyáimon
adessive	—	ostyáimnál
illative	—	ostyáimba
sublative	—	ostyáimra
allative	—	ostyáimhoz
elative	—	ostyáimból
delative	—	ostyáimról
ablative	—	ostyáimtól
non-attributive possessive - singular	—	ostyáimé
non-attributive possessive - plural	—	ostyáiméi