palnąć

Polish

Etymology

From palić +‎ -nąć.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈpal.nɔɲt͡ɕ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -alnɔɲt͡ɕ
• Syllabification: pal‧nąć

Verb

palnąć pf

1. (transitive, intransitive, reflexive with się, colloquial) to hit

   Synonyms: walnąć, strzelić, rąbnąć

2. (transitive, colloquial) to shoot

   Synonym: strzelić

3. (intransitive) to bungle, to cock up, to put one's foot in it

Conjugation

Conjugation of palnąć pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		palnąć
future tense	1st	palnę			palniemy
	2nd	palniesz			palniecie
	3rd	palnie			palną
	impersonal	palnie się
past tense	1st	palnąłem, -(e)m palnął	palnęłam, -(e)m palnęła	palnęłom, -(e)m palnęło	palnęliśmy, -(e)śmy palnęli	palnęłyśmy, -(e)śmy palnęły
	2nd	palnąłeś, -(e)ś palnął	palnęłaś, -(e)ś palnęła	palnęłoś, -(e)ś palnęło	palnęliście, -(e)ście palnęli	palnęłyście, -(e)ście palnęły
	3rd	palnął	palnęła	palnęło	palnęli	palnęły
	impersonal	palnięto
conditional	1st	palnąłbym, bym palnął	palnęłabym, bym palnęła	palnęłobym, bym palnęło	palnęlibyśmy, byśmy palnęli	palnęłybyśmy, byśmy palnęły
	2nd	palnąłbyś, byś palnął	palnęłabyś, byś palnęła	palnęłobyś, byś palnęło	palnęlibyście, byście palnęli	palnęłybyście, byście palnęły
	3rd	palnąłby, by palnął	palnęłaby, by palnęła	palnęłoby, by palnęło	palnęliby, by palnęli	palnęłyby, by palnęły
	impersonal	palnięto by
imperative	1st	niech palnę			palnijmy
	2nd	palnij			palnijcie
	3rd	niech palnie			niech palną
passive adjectival participle		palnięty	palnięta	palnięte	palnięci	palnięte
anterior adverbial participle		palnąwszy
verbal noun		palnięcie

Further reading

• palnąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• palnąć in Polish dictionaries at PWN