patrícius

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search
See also: patricius and Patricius

Hungarian[edit]

 patrícius on Hungarian Wikipedia

Etymology[edit]

Borrowed from Latin pātricius (of the senators), from patres, plural of pater (father).

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): [ˈpɒtriːt͡sijuʃ]
  • Hyphenation: pat‧rí‧ci‧us
  • Rhymes: -uʃ

Noun[edit]

patrícius (plural patríciusok)

  1. (historical) patrician

Declension[edit]

Inflection (stem in -o-, back harmony)
singular plural
nominative patrícius patríciusok
accusative patríciust patríciusokat
dative patríciusnak patríciusoknak
instrumental patríciussal patríciusokkal
causal-final patríciusért patríciusokért
translative patríciussá patríciusokká
terminative patríciusig patríciusokig
essive-formal patríciusként patríciusokként
essive-modal
inessive patríciusban patríciusokban
superessive patríciuson patríciusokon
adessive patríciusnál patríciusoknál
illative patríciusba patríciusokba
sublative patríciusra patríciusokra
allative patríciushoz patríciusokhoz
elative patríciusból patríciusokból
delative patríciusról patríciusokról
ablative patríciustól patríciusoktól
non-attributive
possessive - singular
patríciusé patríciusoké
non-attributive
possessive - plural
patríciuséi patríciusokéi
Possessive forms of patrícius
possessor single possession multiple possessions
1st person sing. patríciusom patríciusaim
2nd person sing. patríciusod patríciusaid
3rd person sing. patríciusa patríciusai
1st person plural patríciusunk patríciusaink
2nd person plural patríciusotok patríciusaitok
3rd person plural patríciusuk patríciusaik

Further reading[edit]